Dag 2: Johannesburg - Hazyview

Vanmorgen zijn we 2,5 uur te laat geland in Johannesburg. Althans, ten opzichte van de originele tijd. Zoals gisteren al duidelijk werd, zouden we een vertraging van 2 uur hebben. Helaas is dit 2,5 uur geworden.

Bij aankomst werd het al snel duidelijk dat we een flinke tijd in de rij zouden staan bij de douane. In eerste instantie stonden we in de juiste rij omdat we geen visum nodig zouden hebben. Deze rij bewoog tergend langzaam dus na 10 minuten naar een andere gegaan. Deze ging behoorlijk wat sneller vooruit. Na ruim een uur waren we aan de beurt en dit ging erg snel. Het vingerafdruk apparaatje stond uit, dus die hoefden we niet te geven, dus het was een stempel en daarna door naar de bagage band om beide koffers eraf te halen.

Vervolgens liepen we naar de autoverhuur, waar we ook nog 45 minuten bezig waren om de auto te regelen. We kregen een Hyundai Accent mee. Helaas geen cruise control maar wel een automaat, met airco en telefoonaansluiting, dus muziek luisteren vanaf onze telefoons werkt ook gewoon.

Nog even wat geld pinnen, en daarna de auto ophalen en op pad. We hebben beide nog nooit links gereden, dus dat zou even wennen worden. Monique, dapper als ze is, wilde beginnen met rijden. Dus Monique rijdt de garage uit en helaas slaat de meegeleverde TomTom niet meteen aan. Dus die van de telefoon maar aangezet en die had meteen in de gaten waar we zaten en stuurde ons netjes de juiste kant op. Na een tijdje had ook de meegeleverde TomTom van het verhuurbedrijf het in de gaten en nu stuurden beide TomToms om richting de Long Tom Pass. Dit is een pass door de “bergen” met het hoogste punt op 2100 meter. Onderweg proberen we nog ergens wat te gaan eten, maar dit was geen succes. Het was meer een supermarkt waar je ook gebakken pizza en broodjes kon krijgen. Dus we kopen er wat flesjes drinken en besluiten door te rijden. Monique heeft het aardig in de vingers. We stoppen nog bij een tankstation om wat te eten. Dit was alweer een tijdje geleden, dus we bestellen beide een zelf samengestelde hamburger. Deze smaakte bijzonder goed, helaas hadden ze de samenstelling wat door elkaar gehaald. Na de burger gaan we weer op pad, en op de snelweg is het eenvoudig links rijden maar Monique begint wat moe te worden. Dus Jaap neemt over voor de laatste 300 km. Na de snelweg gaan we richting Lydenburg. Het valt wel op dat de ook de enkelbaans wegen hier soms een maximum snelheid hebben van 120 km/u. Dat is toch een flinke snelheid zonder midden vangrail. In Lydenburg begint de Long Tom Pass. Dit is een goed geasfalteerde pas waar de snelheid ook vaak 120 of 100 per uur is. Die snelheid is praktisch niet vaak te halen. Bovenaan de pas hebben we een aardig uitzicht. Vervolgens de weg naar beneden valt wat meer tegen. Het is ondertussen flink mistig geworden, dus van het weidse uitzicht krijgen we helemaal niks mee. We kunnen al blij zijn dat we de weg en de bochten in de weg kunnen zien. We rijden een tijdje alleen door de mist, totdat we aansluiten bij een colonne. Een vrachtwagen houdt de snelheid flink laag en in colonne rijden we de pass weer naar beneden. Ook de niet mistige stukken onder aan de pass leveren geen flinke snelheid meer op. Jaap haalt dan uiteindelijk maar de auto’s voor hem in en ook de vrachtwagen moeten we voorbij zodat we weer wat snelheid kunnen maken. Rond 18:00 wordt het hier donker en we willen eigenlijk voor het donker bij onze lodge zijn. De laatste kilometers kan Jaap wel doorrijden, hoewel er steeds meer gaten in de weg zitten. In 3 stappen worden we vervolgens ingehaald door sportauto’s die er een mooie snelheid op nahouden. De eerste Porsche vliegt voorbij waarna ie ook snel uit zicht verdween. Na 3 minuten komt een groepje van drie sportauto’s, wederom een Porsche, een Nissan 350Z en een BMW. Ook die vliegen voorbij. Tenslotte knalt er 5 minuten later nog een Audi R8 voorbij. Geen idee of deze mensen aan het einde van de dag een race houden, maar ze racen lekker over deze pass.

Wij rijden ook door en rond 18:30 komen we bij de lodge aan. Hier worden we hartelijk ontvangen en we worden naar onze kamer gebracht. We zitten in een prachtige lodge wat als buitengebouw bij het zwembadje is. De kamer ziet er voortreffelijk uit.

Na een korte gesprek met de eigenaar, die ons een restaurant aanbeveelt, gaan we op pad om een lekker verdient biertje te drinken. We bestellen ook beide een voortreffelijke biefstuk waarna we besluiten lekker terug te gaan en na een lange vlucht en lange reisdag de voetjes omhoog te leggen en de blog te typen. Aangezien we een minibar hebben en de drank hier zeer goedkoop is, trekken we nog een flesje wijn open, nadat we allebei eerst van een heerlijke douche hebben genoten.