Dag 4: Chicago - Joliet - Pontiac - Springfield

We zijn vanochtend wederom mooi op tijd wakker, maar hebben het gevoel dat we wel al wat langer kunnen slapen. Rond 9u00 zitten we in de auto, op zoek naar wat huizen uit de serie " Shameless". Vooral Jaap heeft elke aflevering gezien en we zijn wel benieuwd hoe ze er in het echt uitzien. We rijden eerst naar het huis van de familie Gallagher, de mensen die hier wonen weten hun situatie wel uit te buiten. Je mag voor $5,- per persoon in hun tuin op de veranda een foto maken. Hier hebben we natuurlijk geen zin in, dus maken we vanaf buiten wat foto's. Daarna rijden we naar het huis van Kevin en Veronica, maar dat herkennen we beiden niet als hun huis. Als laatste rijden we nog langs het het huis van Malkovich, maar daar moeten we iets meer voor zoeken.

Aansluitend rijden we langs een laadpaal, zodat we vandaag weer wat kilometers kunnen maken. Terwijl we op het laden wachten, eten we een broodje. Daarna gaan we verder op pad en hopelijk gaan we onderweg wat leuke stops maken op de Route 66. We komen als eerste langs een diner, maar die is nog gesloten. Dus na een paar foto's gemaakt te hebben, rijden we weer verder naar Joliet. Hier vinden we een mooi pand, waar ze softijsjes verkopen. Aangezien de temperatuur in de 30 graden is, zijn we hier wel voor te porren en kopen we allebei een ijsje. Er tegenover is een pand wat er mooi uit ziet met allemaal oude auto's. Ook hebben ze hier nog wat stenen liggen van de originele Route 66, en toeristisch als we zijn, gaan we daar wel even opstaan.

We rijden door naar Rialto Square, het theater van Joliet. Dit ziet er donker uit, waardoor we alleen wat foto's hebben gemaakt en verder zijn gegaan. Er staat vandaag nog veel meer op het lijstje om te bekijken en foto's van te maken. We zien nog wat mooie, industriële, stalen bruggen en gaan in een museum nog op zoek naar een boek over Route 66, helaas vinden we niets wat ons interessant lijkt, maar de mensen daar zijn wel erg vriendelijk. 

Op naar Gardner, naar de 2 cellen gevangenis. Hier laat Jaap zich even vrijwillig opsluiten, om er daarna weer snel uit te komen. We rijden door naar Dwight, waar nog een oud tankstation, "Ambler's Texaco Gas Station" gebouwd in 1933 en was actief tot 1999, staat. Hier kijken we even rond en praten wat met de vrijwilliger die daar is. We krijgen beiden een houten muntje en als we onze gegevens opschrijven, mogen we een punaise op de kaart prikken waar we wonen. Europa is al goed vertegenwoordigd daar.

Dan is het rond 14u15 tijd voor de inwendig mens en gaan we in een diner lunchen. Zoals elke keer hier, delen we een gerecht. We kiezen voor een broodje en als bijgerechten koolsalade en aardappelsalade. Het smaakt prima en na nog even kort de auto verder opladen, rijden we verder. We hebben nog wel wat kilometers te gaan vandaag.

De volgende stop is Odell, wederom een oud tankstation "The Historic Standard Oil Gas Station". Ook hier worden we vriendelijk ontvangen en mogen we vrij rondlopen en foto's maken.

Op naar Pontiac, waar er op de muren veel Murals geschilderd zijn. Deze zien er erg mooi uit en hier lopen we even kort rond. We zien ook de "Pontiac Livingston County Courthouse" oftewel de district rechtbank. Dit is een erg mooi gebouw om te zien, maar we moeten nog een stuk rijden, dus hebben we helaas niet heel veel tijd om overal door te brengen.

In Atlanta stoppen we voor een aantal Muffler mannen, dat zijn zijn grote sculpturen van gegoten glasvezel. Die stonden bij autogarages en ze hadden een uitlaat van een auto in hun handen. Nu worden ze veel gebruikt langs Route 66, met andere voorwerpen in hun handen, bijv. een hotdog of een bijl. Zoals je op de foto kunt zien, zijn het grote sculpturen. Dit is de sculptuur van Paul Bunyon, hij had vroeger een restaurant langs route 66. Dit restaurant bestaat niet meer, maar gelukkig wel zijn sculptuur met een hotdog in zijn hand.

We gaan door om het laatste uur van de reis te rijden, het is inmiddels 18u00. De laatste uren is het al erg aan het waaien, maar we krijgen nu beiden een alert op onze telefoon voor een zandstorm waarschuwing en wat we moeten doen als we hierin terecht zouden komen. Gelukkig valt het allemaal, op de harde windstoten, mee en komen we veilig bij ons hotel aan. We checken snel in en gaan meteen weer op pad naar een eettentje. Jaap is de gelukkige die voor het eerst mag rijden van Monique, want zij wil een biertje drinken. We gaan naar een Aziaat, Little Saigon, waar we nasi en noodles eten. Dit smaakt ons erg goed en als we alles verorberd hebben gaan we weer terug naar ons hotel om nog een biertje te drinken en natuurlijk te bloggen. Morgen hebben we een redelijk lange reisdag voor de boeg (570 km) en we gaan ook nog even uitzoeken wat de moeite waard is om te doen.

@Anoniem: Het is inderdaad een fijne vakantie en we zijn benieuwd wat de rest van Route 66 ons brengt. We zijn wel nieuwsgierig wie je/ jullie zijn :).

@T&R: Hebben jullie even geluk met weer wat selfies ;).