Zaterdag 30 september zijn we weer met Theo en Ria naar De Kromme Dissel gegaan. Dit was een last minute beslissing maar gelukkig was er nog een tafeltje vrij in het bijzaaltje.
We werden hartelijk ontvangen, voor de vierde keer dit jaar. We werden naar de tafel gebracht en daar kozen we voor een aperitief en kwamen de amuses. Helaas voor ons was de wereldreis van de amuses nog steeds Zuid-Amerika, en die hadden we al een keer gehad. Gelukkig waren ze de vorige keer heerlijk en dat was deze keer ook weer het geval.
Dus met een rustige start van 4 amuse rondes werden we voorbereid op een avond heerlijk eten. Wat betreft de menu keuze kozen we voor het 6-gangen menu.
De eerste gang was gerookte snoekbaars, met sambal van kippenlever, aardpeer en passievrucht. Met voor de de wijn van het wijnarrangement: 2015 Barbazalle, Cottenra uit Sicilie Italie.
Dit was een lekkere eerste gang.
De tweede gang was een pompoensoep met inktvis, mosselen, scheermes en garnalen.
De wijn: Manzanilla Sherry, Alvaro Domecq uit Spanje. Dit was op zichzelf geen lekkere sherry en met het gerecht werd het wel iets beter, maar voor iedereen geen topkeuze. Wel een bijzondere keuze van de sommelier. Het gerecht was lekker, maar het minst bijzondere gerecht van de avond.
De derde gang was Schol met gerookte paling, stoofvlees van Iberico varken, largo di Collonata, bleekselderij en beure blanc saus met citroen.
Wijn: 2016 Beaujolais Blanc, Chateau de Pizay uit Frankrijk.
Dit was een lekker gerecht, heerlijke smaken.
De vierde gang was de topper van de avond samen met de vijfde gang. Het was Japanse Wagyu, shabu shabu,, wonton en steak.
De wijn was een lekkere 2015 Bourgeuil rose, Y. Amirault uit Frankrijk.
Deze verschillende Wagyu bereidingen was echt voortreffelijk.
De vijfde gang was Wilde eend met pastei gevuld met eenden-rilette, olijf, geroosterde witlof en sinaasappel.
De wijn: 2015 90 Minutes, Trossos del Priorat uit Priorat Spanje, 90 minuten van Barcelona.
Ook dit was een heerlijk gerecht. De eend was perfect rood, mals en heerlijk op smaak.
De wijn hadden we al vaker gehad bij de Kromme Dissel, maar is een lekker wijn.
De zesde gang, het nagerecht was een Taartje van Walnoot, salade van peer en een sorbet van bosbessen.
De wijn: Torrontes de Otono, Bodega El Porvenir uit Valle de Cafayate Argentinië.
Een lekker nagerecht, maar helaas geen WOW.
Al met al hebben we een avond weer heerlijk gegeten zoals we eigenlijk altijd heerlijk eten bij de Kromme Dissel.
De bediening was eindelijk weer eens ouderwets. Deels nieuw en deel oude garde, en deels 1 keer eerder gezien. Maar eigenlijk was iedereen nieuw een goede aanvulling op het team, en van de bestaande bediening hebben we eigenlijk al sinds we er komen goede ervaringen.
Ze waren attent, speels genoeg om een geintje uit te halen, en professioneel genoeg om ervoor te zorgen dat alles in de gaten werd gehouden. Dus na een paar keer een dipje, eindelijk weer op oude niveau.
Wat betreft de duur van de avond, we waren redelijk op tijd, maar we liepen als laatsten naar buiten.Tussen sommige gerechten was het best lang wachten, gelukkig geen probleem, maar duurde soms lang. Normaal komt de chef aan het einde nog even aan tafel, dit was (misschien doordat we erg laat waren) deze keer niet het geval.
De wijnen waren weer lekker, de sherry het minst en 1 wijn die we eerder al hebben gehad.
Het was wederom weer een succes. Jammer dat er geen plek meer was een in de "hoofdzaal" maar we hebben er niet minder lekker De Kom gegeten.
Eten: 8,5
Wijn: 8
Bediening: 10
Inrichting: 8
