Dag 11: Rhino Ridge Lodge - St Lucia

Vandaag is onze laatste game drive. We gaan rond 5:45 op pad met z’n zessen. Er gaat een Schots stel mee. We hebben tot nu toe niet veel geluk gehad met het vinden van leeuwen, luipaarden, hyena’s, cheeta’s of andere “jagers”. Dus we hopen er vandaag dan toch een te gaan zien.

Theo is wederom onze gids en wederom moeten we het vooral hebben van ons eigen spotten. We zien wederom verschillende keren neushoorns, olifanten, buffels, zebra’s, giraffen, impala’s, gnoe’s en een schildpad.

Uiteraard drinken we een kopje koffie/thee en dan gaan we weer terug naar de lodge. Hier ontbijten we en dan gaan we op pad voor een wandeling.

Nunu komt ons ophalen en we gaan met z’n tweeën plus Nunu en zijn “hulp” op pad. We rijden een stukje en dan zetten we de auto aan de kant en we stappen uit. Nunu begint de wandeling met in een cirkel staan en elkaars handen vast houden. Iedereen stelt zich voor en vertelt waarom je dit wilt doen. Verder heeft hij het over moeder natuur en respect hiervoor. Als we dit gedaan hebben gaan we wandelen. Nunu voorop met een geweer, wij twee erachter en dan Nunu’s hulp achteraan. Na 5 minuten wandelen komen we al meteen een zwarte neushoorn tegen. Hier hebben we wel geluk mee, dit is de schuwe neushoorn, en die zien dan ook bijna nooit als je in een auto zit aangezien deze neushoorns voornamelijk beschutting opzoeken. Dit is ook een neushoorn die eerder aanvalt dan wegrent als ie wat ziet. Dus we moeten stil zijn. Er staan hier weinig grote bomen om achter te “schuilen” dus na een paar minuten stil kijken lopen we verder. We lopen met een grote boog om ‘m heen misschien zien we ‘m nog van de andere kant. Het verschil tussen deze neushoorn en de witte neushoorn is de vorm van de mond/lip. De zwarte neushoorn eet voornamelijk uit struiken en daar heeft ie een puntige lip voor terwijl de witte voornamelijk graast en daar heeft ie een rechthoekige lip voor.

Als we nog 10 minuten gelopen hebben komen we via een boog aan de andere kant van de neushoorn terecht. Ook hier hebben we niet veel plek om te schuilen dus we lopen al vrij snel weer door. We stonden ongeveer 40 meter afstand van deze neushoorn. Een spannend begin van de wandeling.

Als we doorlopen zien we al snel afdrukken van een leeuw in het zand. We volgen deze want we hopen ook een leeuw te gaan zien. Maar na een paar minuten stuiten we op gnoe’s en zebra’s. De gnoes gaan er meteen vandoor, dus daar zien we alleen het rennen van. De zebra’s blijven iets rustiger, we staan op ongeveer 75 meter. Ze staan samen met zebra’s aan de andere kant van een hek. Bij het plaatsen van dit hek hebben ze hun best gedaan om alle zebra’s bij elkaar te krijgen, maar er was een klein groepje dat ze niet zover hebben gekregen, en ze lijken elkaar steeds vaker weer op te zoeken.

Dan wandelen we verder en al snel komen we een groepje van 3 giraffen tegen en een aantal zebra’s. De giraffen kijken ons recht aan. Ze zijn nieuwsgierig en houden ons goed in de gaten. Ook de zebra’s komen met z’n drieën gebroederlijk naast elkaar lopen onze kant op, om ineens het op een lopen te zetten. Ze rennen een meter of 100 van ons weg en hiervan schrikt ook de kleine giraf die meerent. De twee volwassen giraffen lopen een paar stappen weg en gaan weer stil staan om ons wederom aan te blijven kijken en af en toe wat te eten.

We besluiten ze verder met rust te laten. We wandelen verder van een redelijk open gebied, een dicht bebost gebied in. Na een tijdje zien we verse sporen van een neushoorn. We horen ook wat. Dus we gaan op zoek. We zien de neushoorn in het water liggen. We lopen bijna op onze tenen om geen geluid te maken. Dit is de witte neushoorn en die zal wegrennen als ie wat hoort of ruikt wat ‘m niet bevalt. Tijdens dit sluipen merk je hoe meelijk het is om stil te zijn. Bij elke voetstap hoor je de grond kraken en van Nunu moeten we stiller lopen omdat we ‘m anders kwijtraken. We zien ‘m liggen in het water met zijn oren gespitst en onze kant op kijkend. Dan ineens een geblaas, hij staat op en rent een stuk weg van ons. Hij had ons in de gaten en ging er vandoor. Helaas!

Dan lopen we nog een klein stukje om dat even te pauzeren met een appel en een flesje water. Het is bewolkt maar toch behoorlijk warm. Dus we zweten aardig en we lopen veel heuvel op en af, dus het kost wat inspanning. De appel die we krijgen mogen we niet weggooien maar het klokhuis moet mee terug. De reden hiervoor is dat wij als mensen ook geuren achter laten. Als dieren deze geuren associeren met iets lekker zoets als een stuk appel, zullen zij ons ook kunnen gaan volgen. We hadden ook, net als Nunu, onze appel compleet op kunnen eten. Dan houd je geen afval over.

Na een paar minuten pauze en een plaspauze gaan we verder. We lopen nog een tijdje totdat we 2 neushoorns tegenkomen. Wederom de witte neushoorn. Een moeder en haar jong. We proberen zo dichtbij mogelijk te komen. We sluipen en proberen nog beter om geen lawaai te maken. Eerst staan we van ongeveer 100 meter afstand te kijken maar met ons sluipen komt we tot op ongeveer 20 meter. We moeten er wel met een boog omheen omdat de wind dan niet vanuit onze richting waait. We staan erg stil behoorlijk dichtbij te kijken naar deze mooie dieren. Iedereen is op z’n hoede. Blijkbaar merken ze geen gevaar want de kleinste gaat lekker liggen relaxen. Dit houdt ie niet lang vol, want al snel gaat ie bij moeders weer mee staan grazen. En uiteindelijk kijken ze ons aan (gelukkig hebben ze slechte ogen) en dan gaan ze er vandoor. Wij lopen ook verder. Vlak voordat we weer in de buurt van de weg komen, zien we nog een grote groep impala’s. Die er massaal voor kiezen om er vandoor te gaan. Daar waar ze voor auto’s gewoon blijven staan/eten, gaan ze er snel vandoor als we eraan komen wandelen. Mooi om z’n groep te zien weg rennen en hierbij elegante sprongen te zien maken. Hierna lopen we terug naar de auto en dan zit onze wandeling erop. We hebben er ongeveer 3,5 uur gedaan. Het was een werkelijk geweldige ervaring. We besluiten eigenlijk al meteen dit zeker nog eens (of meerdere keren) te willen doen. Maar deze vakantie krijgen we deze mogelijkheid waarschijnlijk niet meer.

Als afsluiting gaan we wederom in een cirkel staan, even moeder natuur bedanken en iedereen vertelt wat hij van de wandeling vond. Dan stappen we de jeep in en rijden we tenslotte terug naar de lodge.

Hier hebben we onze kamer al moeten verlaten dus we krijgen even een andere kamer om te douchen. Dit is een villa in plaats van de suite die we hadden. Deze is veel groter en heeft een mooie open haard. Dus we mogen aan het verschil ruiken om dan even te douchen en daarna afscheid te namen van de Rhino Safari Lodge.

We rijden weer over onverharde wegen terug naar de hoofdweg. Monique rijdt en voorzichtig trotseert ze alle kuilen, en lastige gedeeltes van de weg. Na een half uur komen we bij de asfalt weg uit en gaan we richting St Lucia. Onderweg zien we wederom zebra’s, olifanten, aapjes en giraffen. Het is ondertussen 15:00 als we dit mooie reservaat verlaten.

We moeten nog ruim een uur naar St Lucia. We snacken even wat kleins bij KFC en rond 16:30 komen we aan bij onze nieuwe accommodatie. We pakken de spullen even uit, en dan gaan we het stadje in om een biertje te drinken. We weten nog niet wat de volgende dag gaan doen, maar we hebben niks gereserveerd, dus we zien wel.

Na het biertje gaan we naar een eettentje om daar toch weer wat sushi te proberen. Hier bestelt Jaap een biertje en Monique een witte wijn. Het glas zit bijna tot de rand toe vol en kost omgerekend 1,30 euro. De wijn en de sushi smaakten goed en dan is het tijd om terug te gaan naar onze lodge. Nog een spelletje buiten met een glas wijn om dan toch op tijd te gaan slapen. Het waren weer lange dagen met vroeg opstaan de laatste dagen, dus even uitrusten kan geen kwaad.

@ Annie & Chris: Het is inderdaad een super mooie reis en we genieten volop van alles wat we tegen komen. Hoe is het met jullie? Dikke knuffel