Dag 5: Drakensbergen - Oribi Gorge

Vandaag staan we weer met een zonnetje op, wat een fijn begin van de dag is. Na een lekker, maar simpel ontbijtje pakken we onze spullen verder in om op pad te gaan. We hebben een vrij lange reisdag voor de boeg en komen onderweg langs de Capture Site van Nelson Mandela, wat we ook graag willen bezoeken. Dus rond 9u45 gaan we op pad. We vinden het jammer om de mooie Drakensbergen achter ons te laten, maar zijn ook wel weer benieuwd wat de volgende locatie ons gaat brengen. Halverwege de dirtroad stoppen we nog even om een foto van de berg met het gezicht van Cleopatra te maken en vervolgen dan snel onze weg.

Na de dirtroad hebben we een weg die een kilometer of 30 vol potholes (kuilen) zit, die de vrachtwagens erin hebben gereden. Dus dat is goed opletten, zodat we niet de banden en wielen kapot rijden. Maar na die 30 kilometer wordt de weg gelukkig beter en kunnen we weer wat beter doorrijden. Rond 11u15 zijn we dan bij de Capture Site van Nelson Mandela. Helaas wordt het museum verbouwd en kunnen we hier niet in, maar we kunnen wel naar het monument lopen wat in nagedachtenis van hem gemaakt is. Onderweg worden op palen 27 weetjes over Mandela vermeldt, 1 voor elk jaar dat hij gevangen zat. 

Als we bij het monument komen, wordt opeens duidelijk wat het voor moet stellen. Als je ver weg staat zie je alleen maar smalle, hoge platen. Maar als je er op een goede hoek en afstand vandaan staat, zie je meteen wat het voor moet stellen. We zullen het hier nog niet verklappen en zijn benieuwd of jullie het ook zien. 

We lopen weer terug naar de auto en vervolgen onze weg naar Oribi. We kiezen ervoor om geen tolwegen te gaan rijden en als we na een tijdje toch op een snelweg zitten, gaan we hier snel vanaf om binnendoor te kunnen rijden. Dit lijkt ons leuker dan snelweg rijden en dat blijkt ook waar te zijn. We stoppen rond 13u30 voor een lunch en gan voor mosselen en gamba's. De eigenaar legt uit dat er een geplande stroomstoring is, maar dat het meeste van de kaart gewoon te bestellen is. En gelukkig smaakt het eten ons goed en kunnen we met een goede gevulde buik verder. Onderweg komen we koeien op de weg tegen, aapjes die aan de rand van de weg zitten, heel veel mensen die langs de weg lopen en het meest bijzondere is nog wel dat er op een gegeven moment een wegversmalling is, omdat er een gat van ruim 4 bij 4 en een paar meter diep in het wegdek zit en je zo naar beneden kan vallen. Maar gelukkig gaat het allemaal goed en komen we rond 16u00 bij de port van onze lodge aan. Nadat we ons aangemeld hebben, mogen doorrijden en spotten we onze eerste wildebeesten, zebra’s en impala’s. 

Bij de lodge aangekomen worden we door 2 mannen opgewacht. 1 brengt de bagage naar onze kamer, de andere leidt ons rond door de lodge. We hebben wel weer een lodge met een fenomenaal uitzicht, jammer dat het bewolkt is en wat regent. We bekijken onze kamer en gaan lekker in de bar een biertje drinken. Ook bespreken we wat we morgen en eventueel overmorgen willen gaan doen. Als in de andere kamer de haard is aangestoken, verplaatsen we ons lekker naar de bank voor de haard. Na een 2e biertje wordt het tijd om ons op te frissen voor het eten. We hebben al doorgegeven wat we graag willen en denken dat we hier prima kunnen eten vanavond en morgen.

We beginnen onze avond met een amuse. We hebben geen idee meer wat het was, maar het smaakte prima. Jaap heeft als voorgerecht 6 oesters, Monique heeft buikspek met garnituur. Beiden smaken prima! We krijgen een palet cleanser, waarbij er niet verteld wordt welke smaak het is. Hier mogen we zelf naar raden. Monique proeft meteen gember, Jaap lijkt ook honing te proeven en iets van mango. Ook denkt hij dat er nog perzik inzit. Als het bordje opgehaald wordt, vragen we wat een zit en blijkt het mango met gember te zijn. Hadden we dat toch enigszins goed geraden. Dan komt de lam als hoofdgerecht, ook dit ziet er prima uit, alleen zit er op het bord van Monique een klein rupsje op een bloemetje. De ober verontschuldigt zich, Monique geeft de rups aan de ober en we gaan lekker eten. Het smaakt ons wederom prima, alleen vinden we het jammer dat de lam niet lekker rosé gebakken is, maar meer doorgebakken en daardoor wat taaier. We krijgen nog de kaart voor een nagerecht, maar we kiezen ervoor om met de overgebleven wijn weer lekker bij de haard te gaan zitten. Ongeveer 15 minuten later komen er een drietal mensen binnen, waaronder de chef. Er worden nogmaals excuses aangeboden voor het rupsje op het eten, ze vond dit ook echt niet kunnen en we krijgen beiden nog een dessert aangeboden. Erg lief, maar had niet gehoeven. Het dessert smaakt erg goed en we genieten hiervan bij het haardvuur.

@ Anoniem: Mooi dat je het filmpje leuk vindt!

@ Karen: We like it too! :)
@ Wendy: Gezellig dat je meeleest, jammer dat het reageren niet echt lukt.