Dag 15: Moab

Vanochtend was de eerste keer dat we het lastig vonden om op te staan om 8u00. Hoewel het vroege opstaan met een goede reden was: Om 10u00 werden we verwacht om paraat te staan, zodat we met de Ranger en een groep onbekenden konden wandelen. En aangezien we ons een uur van te voren bij het Visitor Center moesten melden, toch maar de wekker gezet. Bij het Visitor Center kregen we een briefje, dat we met z'n tweeën mee mochten lopen. Het was een half uur rijden naar het beginpunt van de wandeling, de Fiery Furnace trail. De wandeling was 2 mijl lang (ongeveer 3,2 km), maar we zouden er wel 3 uur over doen.

Onze groep bestond uit 26 mensen en Ranger Jon (maar wij mochten hem RJ noemen). RJ is een jonge Ranger (23 jaar oud) en kan erg goed vertellen. De wandeling was leuk om te doen, zeker de wat moeilijkere stukken waar je zowel je handen als je voeten moest gebruiken. Ook kon RJ veel over de natuur en historie vertellen, maar daar zullen we jullie niet teveel mee vervelen. Het was een super wandeling, alleen jammer dat je zo langzaam loopt met een grote groep. Maar de Arches die we gezien hebben waren mooi en bepaalde stukken konden we naar hartelust klauteren en klimmen. We zijn bijvoorbeeld ook door een hele kleine opening gekropen, wat ontzettend leuk was om te doen (zie deze smalle opening redelijk in het midden van onderstaande foto).

Na de wandeling zijn we terug het dorpje in gereden om een hapje te eten. Daarna zijn we terug gereden naar Arches om nog een wandeling te gaan doen. Inmiddels was het 96 graden Fahrenheit (= 35,5 graad Celsius) en gingen we nog een moeilijke wandeling doen, de Double O Arch trail (door Devils Garden). Een wandeling van 4,8 mijl (= ongeveer 7,7 km) die ontzettend mooi was. Allereerst zagen we Landscape Arch, tot hier liepen erg veel toeristen met ons mee. Deze Arch is 93 meter breed en 32 meter hoog). Daarna haakten veel mensen af, maar liepen wij door naar de Double O Arch.

We hebben nagenoeg de gehele wandeling in de stralende zon gelopen, maar hadden gelukkig voldoende water en snickers bij ons. We moesten een enorm steile berg op, van een meter of 25. Dat was erg zwaar om te doen. Daarna maar even in de schaduw wat gedronken en energie opgedaan om verder te lopen. Bij de Double O Arch was veel schaduw en weinig mensen. Het was een mooie Arch om te zien. Het enige grote nadeel aan zowel Arches als Canyonlands is dat het hier stikt van de vliegjes. Het lijken een beetje op fruitvliegjes, aan de grootte en sloomheid van vliegen. Maar als je ook maar even stil staat zwermen ze om je heen, je moet dus eigenlijk blijven lopen.

Op de terugweg ging het allemaal een stuk makkelijker, aangezien het meeste berg af is. Alleen heeft Jaap helaas weer zijn enkel omgeslagen/ verzwikt, doordat hij een misstap maakte. Het is dezelfde enkel als de vorige keer, alleen waren we nu beter voorbereid en zat de brace in de rugzak. Deze is meteen omgedaan en het lijkt nu minder erg te zijn. Maar we zullen het morgen zien.

We hebben nog een kleine omweg gemaakt om de Partition Arch te zien. Wederom hadden we een mooi uitzicht bij een mooie Arch.

In de auto terug hebben we nog een aantal stops gemaakt, om nog wat andere bezienswaardigheden aan te doen. Bij Delicate (deze is 14 meter hoog en 10 meter breed) dachten we dat we maar 90 meter hoefden te lopen om deze te zien (de bejaarden en rolstoelenwandeling). En dit had ook gekund, alleen hebben wij natuurlijk de verkeerde afslag genomen. Hierdoor moesten we nog een stukje klimmen, wat niet heel fijn is als je er al redelijk wat kilometers op hebt zitten. Maar boven aangekomen was het uitzicht wederom fenomenaal. Er is nog een wandeling, die leidt naar Delicate Arch, zodat je onder de Arch kunt staan. Maar we weten niet of we daar nog tijd en energie voor gaan hebben, met alles wat al gepland is.

Ook nog even een stop bij Wolfe Ranch (hier staat een blokhut, met daarnaast een klein huisje dat wat meer ingegraven is wat als koeling fungeerde) en Balanced Rock (deze is 39 meter hoog) gemaakt. We zijn hier even uitgestapt en hebben van het uitzicht genoten en foto's gemaakt. Toch voelen we ons dan heel erg toeristisch, alleen even uitstappen voor een foto. Bij Balanced Rock zagen we dat het ook nog erger kan: In de auto blijven zitten, raampje naar beneden, kiekjes maken en verder rijden. Zo kunnen wij ook heel veel parken aandoen in korte tijd... Toch vinden we het zelf het mooiste om het park te beleven door de wat moeilijkere wandelingen (strenuous genoemd hier in The States). Deze geven ons het gevoel dat we moeten werken voor de mooie uitzichten en op die paden kom je ook niet de massa toeristen tegen (vinden het vaak te zwaar).

Terug bij het motel hebben we even gecheckt of we na het eten nog in het bubbelbad mogen. De man die er gisteren was, vond het geen probleem als we er na 21u00 ingingen, maar zei erbij dat niet iedereen zo coulant is. Gelukkig is hij er zelf vanavond weer. En het is een gezellige man, die graag met je kletst en leuke verhalen heeft. Toen hij hoorde dat Jaap last van zijn enkel had, bood hij meteen zijn potje tijgerbalsem aan. Dat vonden we erg lief van hem, dus na het bubbelen zullen we er wat opsmeren. Misschien helpt het. Qua gastvrijheid is dit waarschijnlijk 1 van de betere motels waar we gezeten hebben. Ook is de kamer nagenoeg niet gehorig, ook wel eens fijn.

En we hebben vandaag hier voor het eerst de 103 graden Fahrenheit (= 39,5 graad Celsius!) aangetikt. Wel pas na 18u00, maar het was de eerste keer dat we boven de 100 graden Fahrenheit zaten. En voor morgen voorspellen ze weer 36 graden Celsius. We verlangen bijna terug naar Yellowstone, hoewel het zonnetje ook wel erg lekker is!

@ Ad en Henny: Fijn dat het met de "het was eens een kies" goed gaat. Hopelijk is dat nog steeds zo. Leuk dat de buren ons ook volgen via de blog, volgens mij zijn er momenteel meer mensen die onze verhalen lezen dan vorig jaar. En dat vinden we alleen maar leuk! Fijn dat jullie steeds meer zin krijgen in de vakantie. Zeker als je het er al vaak over hebt. Is het inspreken van een leuk voicemail-bericht al gelukt? En fijn dat onze laatste foto nr. 81 kon evenaren en zelfs nog hoger eindigt! De boom achter ons is een Juniper (deze stoot delen van de eigen boom af, om in leven te kunnen blijven met het weinig water wat er is en valt door middel van de regen). We hopen dat je niet teveel last krijgt van de weggebrande wrat. En ziet de Gaza-strook er weer netjes uit voor jullie vakantie? Vast wel. Nu lekker aftellen. Nog een paar dagen werken en dan lekker gaan genieten! Maar voor die tijd spreken we elkaar vast nog wel!

@ Theo en Ria: Is het een beetje gelukt met het behang afhalen? Kan erg vervelend werk zijn, als het te goed is vastgeplakt. Daar weten we zelf ook van alles van. De kamer in de B&B was inderdaad erg gehorig. Nu hebben we wel vaker gehorige kamers gehad, alleen hier was 's avonds ronds 11 uur een erg hard en vervelend geluid voor ongeveer 20 minuten minuten te horen. De volgende ochtend bedachten we dat het waarschijnlijk de "Hot Tub" in de bruidssuite was, maar het kan ook goed iets anders zijn geweest. Is wel vervelend als je na een lange dag wilt slapen en je veel geluiden hoort. Maar hier valt het erg mee met de geluiden, dus dat scheelt alweer een hoop. En zoals jullie kunnen lezen hierboven hebben we een super dag gehad, mede dankzij de leuke Ranger in de ochtend.

@ Wen: Toch blijft het erg leuk als er stapeltjes stenen als wegwijzers liggen. Je voelt je dan net een padvinder en blijft op zoek naar het volgende stapeltje. En soms is een stapeltje omgevallen en die bouw je dan weer op. Is eens een keer wat anders... Hoe was je zangles? En hoe is het met de jongens? Alles verder een beetje ok bij jullie? Wij gaan zo nog even bubbelen aan de andere kant van de wereld, morgen weer een nieuwe dag met nieuwe wandelingen in een stralend zonnetje.

Location:Moab