Dag 17: Manuel Antonio

Vandaag staat ons weer een leuke activiteit te wachten, we mogen weer gaan ziplinen. We worden al mooi op tijd opgehaald, dus na een ontbijt met yoghurt en granola gaan we met het golfkarretje naar beneden. We trekken onze wandelschoenen bij de auto aan en verwachten nog een goede 10 minuten te mogen wachten, maar het busje is er al. We zijn de eersten die opgehaald worden, na ons worden er nog 3 duo's opgehaald.

We rijden nog een half uurtje en dan zijn we op de plek waar we moeten zijn. Het laatste stuk was over een hobbelige weg, door velden van palmbomen en het zonnetje schijnt volop. We hebben weer super veel zin in vandaag, zeker omdat we weten wat we een beetje kunnen verwachten. Iedereen kan nog een kopje koffie of water drinken en van het toilet gebruik maken en dan worden de harnassen aan gedaan. We worden goed strak ingesnoerd, zodat we er straks natuurlijk niet uit zullen vallen. We zijn trouwens de enigen die geen Spaans spreken, dus voor ons leggen ze alles ook in het Engels uit. We krijgen eerst een uitleg over het ziplinen en wat opvalt is dat we hier niet zelf hoeven te remmen en dat we maar aan 1 kabel hangen. Er hangt een soort triangel waar je je aan vast kunt houden. We lopen naar de eerste zipline. En dan mogen we weer. De eerste is een korte, om even te kunnen wennen. Maar wat is dit leuk om weer te doen.

Tussen deze ziplines zit af en toe een iets langere wandeling, wat hangbruggen en onderweg komen we helaas erg veel spinnen tegen. Een van de gidsen heeft er een handje van om ze dan te pakken en uitleg te geven. Dit is helaas niet aan Monique besteed en die gaat dan graag iets verder weg staan. Bij zipline 4 en 5 mag je wat andere posities uitproberen, in plaats van het standaard hangen met je knieën gebogen en enkels gekruist. We willen beiden graag eens ondersteboven hangen, dus dat kan geregeld worden. De eerste kabel gaat bij ons beiden erg goed. Bij de 2e kabel heeft Monique haar benen niet goed vast, dus draait ze helaas snel weer rechtop. Het lijkt alsof we bij deze ziplines meer mogen klooien over hoe we ziplinen. Achterstevoren is geen probleem, al draaiende, gewoon recht. En je hoeft je geen zorgen over het remmen te maken, want dat doen zij voor je. Dus we hoeven alleen maar te genieten en af en toe een stukje te wandelen.

Hier nog wat foto's van de fotograaf van het ziplinen

We kunnen zelfs bij de langste zipline tegelijk gaan, doordat er 2 kabels naast elkaar hangen. Ook dit is erg leuk, omdat je tegelijk mag gaan en dus niet op elkaar hoeft te wachten. Het gaat allemaal weer veel te snel en voordat we het weten hebben we de 10 kabels gehad. Er was al wel verteld dat er een verrassing was, maar niet wat dit was. Nou, deze kwam dus aan het eind. Het duurde even voordat het doordrong dat we nog op een platform een aantal meter boven de grond stonden. Maar we mochten vanaf een meter of 12 naar beneden springen. Natuurlijk zaten we wel vast aan een touw en werden we rustig naar beneden gelaten, maar het was weer een nieuwe en leuke ervaring.

Terug bij het beginpunt krijgen we nog een lunch aan geboden, met een kippenpoot, rijst, bonen, salade en gebakken banaan. En dat smaakte prima, de kippenpoot en gebakken banaan althans. De rest is niet echt aan ons besteed. Na de foto's wederom gekocht te hebben en nog even te hebben gezeten, worden we weer terug gebracht naar het hotel.

Hier duiken we ter verkoeling het zwembad in en bestellen natuurlijk een biertje en wat tonijn. Na een uurtje gaan we nog even naar onze kamer, want we willen om 15u30 de wandeling doen die het hotel op eigen terrein organiseert. Het hotel is een jaar of 3 geleden een programma begonnen om de Geelvleugelara (Scarlet Macaw) te helpen om hier te overleven. Helaas begint het om 15u00 hard te regenen, maar dit biedt wel de mogelijkheid om eindelijk onze regenjassen uit te proberen. We zien tijdens de wandeling een luiaard, een aantal Scarlet Macaws en wat apen die een eindje verder in een boom aan het spelen zijn. Voor de rest houdt iedereen zich schuil. Maar het is leuk om een stukje te wandelen over het terrein, hoewel het erg drassig is. Maar gelukkig hebben we onze wandelschoenen aan en blijven onze voeten lekker droog.

We wilden vandaag eigenlijk het stadje in om een hapje te eten, maar we hebben weinig zin om daar in de regen rond te lopen. Dus dan eten we maar weer in het hotel. We borrelen wat en eten er een stokje saté en bruschetta bij. En we beginnen mooi op tijd aan het filmpje. Dit keer kijken we alle fragmenten samen, om er weer iets leuks van te maken. Nadat we nog een stukje tonijn delen, gaan we naar de kamer om hier een blog te typen en nog een biertje te drinken. Morgen gaan we alweer op pad naar onze laatste bestemming hier en hoeven we dus niet heel vroeg op. Maar aangezien we al 2,5 week voor 8u00 wakker zijn, verwachten we dit morgen ook wel weer. We zullen het zien.

@ Theo & Ria: We genieten nog steeds elke dag volop, maar het blijft fijn dat jullie gezellig met ons meegenieten.