We lopen in 't zonnetje naar het restaurant. En zien op een pleintje in Harderwijk het restaurant op een hoek liggen. Er is nog een terras en een serre maar wij zitten helemaal binnen in het restaurant. We zitten vlak bij het trapje naar de achterste plekken. Naast ons is de bar en we zitten aan het raam.
Ze stellen voor met een glas bubbels te beginnen en daar zeggen we natuurlijk "ja" tegen. Het is geen champagne maar een cava. Deze smaakt aardig.
De eerste amuse is een sardientje waar Jaap lekker van kan smullen maar dit is niet in het straatje van Monique. Dus die smult Jaap dan ook nog lekker op. De tweede amuse is al bijna een kleine eerste gang. Dit is een amuse met verschillende bereidingen van wortel met geitenyoghurt en een tandoori saus. De wortelbereidingen zijn lekker in combinatie met de saus, helaas is de geitenyoghurt niet ons ding, maar gelukkig niet zo sterk als geitenkaas.
Na deze amuses gaan we snel door naar de eerste van de vijf gangen. De eerste gang is een voortreffelijk stukje zalm met bereidingen van bloemkool, Romanesco een soort piccalilly, slakken en ijs van dille. Ze schenken er een (helaas niet al te koude) witte Gemischter Satz van Tom Dockner uit 2019. Hij smaakt goed, maar had koud in plaats van "lauw" mogen zijn.
De volgende gang is in beurre noisette gebakken rog met bereidingen van prei en bakjus met kappertjes. Hierbij krijgen we een lekker (wederom lauwe) Mâcon Villages van Domaine Michel uit 2018. Ook deze gang smaakt heerlijk, maar voor Jaap vult ie ineens heel erg. Dat gevoel is altijd balen, en heeft wel impact op de beleving van de volgende gangen.
De derde, wederom goed vullende gang zijn drie Dimsum van Iberico varken met zoetzure rettich, zwarte knoflook en spicy worteljus. Deze gang smaakte goed, de dimsum was goed van smaak, helaas niet heel spannend.
De wijn die we erbij geserveerd kregen herinner ik me niet meer.
Het ging ondertussen erg snel dat we even hebben moeten vragen om een pauze in te lassen. Het tempo was naar onze smaak te hoog, zeker voor een vrijdag avond.
De vierde gang was een Bitoque à Portuguesa: Ossenhaas met spiegelei, rapengroen, aubergine en bakjus met laurier. Dit smaakte erg goed, helaas zat ik ondertussen zo vol, dat ik het niet op kreeg en dat heeft ook invloed op de beleving. Het ei bovenop de ossenhaas was apart, hoewel ik het niet een echte toevoeging vond.
Het dessert tenslotte was een dame blanche met amandelmelk-ijs met in vanillesiroop gepocheerde witte perzik, citroensorbet en witte aalbesjes.
Na dit dessert kreeg we nog een houten pollepel met beslag (van chocolade). Dit was een erg leuke twist op het eten van beslag uit de pan. Ze kwamen namelijk met een beslag-pan naar de tafel waar ze de pollepel doorheen haalden.
Daarna kregen we de friandises bij de koffie/thee. Deze waren aardig en daarmee sluiten we de avond af.
De bediening deed z'n werk netjes. Eigenlijk niks op aan te merken. Ze waren vriendelijk, correct, op tijd met schenken van water en wijn.
De wijnen, voor zover ik me de smaken kan herinneren waren goed van smaak. Er is er geen echt blijven hangen, maar ze pasten goed bij de gangen.
De inrichting was zeer informeel. Houten tafels zonder linnen. Mooie kunst aan de muur en een prachtige lamp in het midden van de ruimte.
Eten: 8
Wijnen: 8
Bediening: 8
Inrichting: 8
Geen opmerkingen:
Een reactie posten