Dag 18: Mossel Bay - Stellenbosch

We mogen er weer mooi op tijd uit vanochtend om aan de laatste gamedrive voor deze vakantie deel te nemen. We hebben beiden goed geslapen, alleen nog steeds iets te kort. Als we naar voren lopen, zien we bij onze buren 2 elanden op het pad naar hun tuin staan. Dat is nog eens een goed begin van de morgen. En wat nog meer erg fijn is, is dat vandaag de zon gewoon schijnt. Het is wel nog fris zo vroeg in de ochtend, maar we zijn erg blij met het zonnetje.

Om 6u00 gaan we op pad met Kayla (onze ranger). Eindelijk weet Monique haar naam weer, doordat zij vandaag lekker voorin heeft gezeten. Het plan is om te zoeken naar de leeuwen en om wat buffels te gaan zien. Beiden zal een uitdaging worden, want de plek van de leeuwen is niet echt bekend en zij hebben maar 4 buffels in het park (van 11.000 hectare). De leeuwen waren erg fanatiek om de buffels op te eten. Dus hebben ze wel 2 mannetjesbuffels gekocht, die zich niet zo snel laten imponeren en om de leeuwen een lesje te leren. De leeuwen hebben al eens bij de buffels gestaan, maar nadat de buffels de leeuwen achterna zaten, hebben de leeuwen het ook niet meer geprobeerd. Dus het lijkt erop dat ze hun lesje hebben geleerd. 

Kayla ziet een spoor van een welpje (een pootafdruk) en ziet welke kant hij opgegaan is. Maar alle rangers zijn op zoek naar de leeuwen, dus wij proberen ook een hoek. Als we daar rond rijden, komen we opeens 2 buffels tegen. Het zijn 2 imposante mannen (degene die hierboven beschreven staan) en ze hebben beiden imposante hoorns. We blijven ze een hele tijd bekijken vanaf verschillende hoeken en gaan verder. 

Op zoek naar de leeuwen. Helaas zien we geen leeuwen en is er ook geen andere ranger die ze gevonden heeft, dus gaan we proberen om het baby nijlpaardje wat beter te kunnen bekijken. We rijden terug naar de plek waar we ze de eerste keer (in het water) hebben gezien. Maar niet voordat we een koffie en thee pauze hebben gehad. Onze truck maakt een krakend geluid en bij nadere inspectie lekt het olie. We wachten op een andere truck, zodat we veilig verder op weg kunnen en hebben dus “verplicht” even pauze. Jaap hoeft niets, maar Monique lust best een warme chocolademelk met Amarula. Als de andere truck arriveert, blijkt dit een iets luxer en nieuwer model te zijn dan de vorige. We krijgen dus een upgrade en kunnen verder op pad, richting het deel waar de dieren zitten die ze niet bij de roofdieren willen laten. We zien daar wat zebra’s, bokken en een struisvogel (die op zich wel in de het andere deel kan, maar zelf elke keer terug komt). De dieren hier zijn ook minder aan de trucks gewend die langskomen en zijn schuchterder. We blijven niet heel lang en gaan op zoek naar de nijlpaarden. Eens kijken of we de baby wat beter kunnen gaan zien.

Op de weg naar beneden naar de vijver zijn 4 neushoorns. Ze zijn allemaal nog een beetje aan het dutten en liggen er na een tijdje ook alle vier voor pampus bij. Dit is de eerste keer dat we de neushoorns zien, terwijl ze een keer niet aan het eten zijn. Ze zien er erg relaxt uit, maar ook een beetje saai. Na de nodige foto’s en filmpjes rijden we met een grote bocht om hen heen en gaan we op zoek naar de nijlpaarden. Het is een vrij steile en hobbelige weg naar beneden om bij de vijver te komen. En als we naar beneden rijden zien we de baby nijlpaard gewoon op de oever staan. Wat een geluk! We maken van een afstand vast wat foto’s, omdat Kayla bang is dat als we dichterbij komen hij terug het water in gaat. Maar dit gaat eigenlijk heel erg goed en we kunnen hem zelfs nog bewonderen als we beneden staan. Moeder ligt lekker in het water en als de baby doorheeft dat we er staan, gaat hij ook weer snel het water in. Kayla geeft aan dat dit de eerste keer is dat ze de baby overdag op de kant ziet. De vorige 2 keren waren in het donker, dus we hebben iets bijzonders meegemaakt. 

We rijden weer naar boven, waar de neushoorns nog heerlijk aan het relaxen zijn. We kijken nog even naar ze en gaan terug naar de lodge voor een ontbijtje. Onderweg ziet Kayla nog een duizendpoot op de weg, waar we voor stoppen en die ze iedereen laat zien en dan zit het er echt op. We hebben erg mooie gamedrives gehad, waarbij we aardig wat geluk hebben gehad. Helaas hebben we deze keer geen luipaard gezien, maar als we hier de rangers zo horen, zijn zij ook erg moeilijk te spotten en hebben we misschien in het Kruger Park de vorige keer wel heel veel geluk gehad. We ontbijten lekker buiten in de zon, gaan terug naar onze rondavel en pakken onze spullen in. Het is helaas weer tijd om ook hier weg te gaan. 

Rond 10u30 zitten we in de auto en beginnen we onze trip naar Stellenbosch. Het eerste stuk is nog dirtroad, maar als we eenmaal op de N2 zitten is het een lange saaie en rechte weg waar we veelal 120 km per uur mogen rijden. We stoppen in Swellendam voor een lunch en pakken beiden een salade. Deze smaakt prima. Er komen nog 2 oude mannetjes muziek maken op het plein waar we bij zitten, dit klinkt gezellig. Na de lunch geven we de muzikanten een kleine fooi en een man die op onze auto heeft “gepast”. We konden onze auto ook prima zelf zien vanaf de plek waar we zaten, maar dat schijnt hier wel gebruikelijk te zijn.

We vervolgen onze weg en na een uurtje is Monique te moe om te rijden en mag Jaap het laatste stuk voor zij rekening nemen. Natuurlijk wordt dan de weg leuker, omdat we door een aantal passen gaan. Rond 16u30 worden we hartelijk welkom geheten in ons nieuwe hotel mét een glas lekkere witte wijn. In de lodge drinken we deze wijn en krijgen we uitleg over dit immense landgoed. Het hotel en tevens wijnhuis, genaamd Spier,  staat namelijk op een landgoed, waar ze ook wijn maken. We worden naar onze kamer gebracht met onze koffers. We hebben een prima kamer en besluiten om nog even richting zwembad te gaan. Helaas waait het behoorlijk, dus zijn we genoodzaakt om binnen nog een glas wijn te drinken en vast het eerste deel van de blog te schrijven. 

Rond 19u00 komt een Uber ons ophalen en gaan we naar Majeka Kitchen. We komen mooi op tijd aan en krijgen een tafel in de hoek, waardoor we het restaurant mooi kunnen overzien. Er staat al meteen plat en bruisend water klaar, wat ook gelijk geschonken wordt. Ze hebben 16 kleine gerechten, waarvan je er zelf 4 tot 7 van kunt kiezen. Je stelt dus je eigen menu samen. Dit is leuk gedaan. Voor wat we precies hebben gegeten, komt een aparte blog. Maar het heeft ons aardig goed gesmaakt, niet alle gerechten vielen even goed in de smaak of waren op hetzelfde niveau bereid. Maar al met al hebben we prima gegeten, een leuke avond gehad en duurde het allemaal gelukkig niet te lang (22u30 waren we weer in ons hotel). We waren toch wel moe van het vroege opstaan. Morgen hopelijk uitslapen.

@ Karen: Zoveel bloopers maken wij niet ;) (AHUM) Maar denk dat er weinig van die bloopers gefilmd worden. Je kunt een keer een avond komen en alle ongecensureerde filmpjes komen kijken :D

@ Wendy: Fijn dat jullie meegenieten! Ook wij genieten hier volop! 

@ Rudy: Gezellig dat je mee leest. En inderdaad, af en toe een slechte dag (nou ja, slecht: we hebben leeuwenwelpen gezien!) is ook niet zo erg. Alleen die regen was zo vervelend in een open truck ;)

@ Ad & Hennie: Ons is verheug dat u ons avonture op 'n koel Sondag kan geniet. Ons het die helfte van Max gesien, die begin en die einde. Groot soen en drukkie van ons :)