donderdag 11 september 2014

Dag 6: Fes - Rissani

De wekker ging vanochtend al om 6u15, eigenlijk veel te vroeg voor een dag vakantie. Maar vandaag staat ons een lange autorit te wachten. Na een lekkere douche en dito ontbijt, komen ze om 7u30 onze auto brengen. Er worden papieren ingevuld en we worden mee naar buiten genomen. Daar staat een Renault Clio (model wat Monique ook al eens in het blauw heeft gehad), op ons te wachten. Alles moet gecontroleerd worden: de banden, lampen, of er een gordel inzit, de airco doet, de stoelen heel zijn, ramen het doen, etc. Als we zelf de ruitenwissers ook nog maar even testen, lijken ze dat raar te vinden. Maar goed, alles lijkt te werken en we gaan op pad.

We hebben de dag ervoor een grote Carrefour gezien en we hopen dat deze open is. Dat blijkt niet het geval. Dus rijden we door. Het is wel handig dat we Maps kunnen gebruiken als navigatie om de stad uit te komen. In de stad rijdt het erg onrustig, er lijken weinig regels te zijn en iedereen claxonneert er lustig op los. De kunst is rustig te blijven en dat lukt goed. We tanken bij het eerste tankstation dat we zien en we kunnen nu met een gerust hart de rest van de tocht vervolgen, die waarschijnlijk wel wat uren in beslag gaat nemen.

De eerste kilometers rijdt het nog niet zo lekker door, vrachtwagens en bussen vertragen als ze berg op moeten. Na een uurtje is de weg aardig vrij en kunnen we doorkarren door een mooie omgeving. We rijden door een gedeelte van het Atlas gebergte en blijven ons verbazen over de uitzichten die we zien.






Halverwege de reis stoppen we bij een hotel/ restaurant om te lunchen, het ziet er groot uit. We kunnen kiezen tussen buffet en a la carte, we kiezen voor het laatste. Later zien we dat er meerdere bussen met toeristen stoppen voor de lunch, zij eten wel het buffet. We krijgen een lekkere omelet met verse jus d'orange. Na dit heerlijke maal kunnen we er weer helemaal tegen.

We rijden verder door het Atlasgebergte, waar we af en toe stoppen om wat kiekjes te maken. We vinden onderweg nog een supermarkt, waar we wat drinken en knabbels inslaan voor de kamelenrit/ overnachting woestijn morgen. Ergens ook wel lekker om weer in een "gewone" supermarkt te staan. Na onze inkopen gaan we verder.






Rond een uur of vijf komen we aan bij onze Kashba. Ook hier ziet het er weer geweldig uit. Er is een zwembad, bar (met bier wordt ons beloofd), restaurant en wederom mooie kamer. We trekken onze zwemkleding aan en gaan bij het zwembad liggen. Jaap wil een biertje bestellen, maar dit blijkt op te zijn. Ze gaan het voor ons regelen, maar dat kan een uur duren. Ondertussen kletsen we wat met de mensen die we al eerder tegen zijn gekomen, maar in Fes een ander hotel hadden.

Na een uurtje komen ze de bestelling opnemen, bijna iedereen aan het zwembad lust er wel 1, dus we proosten gezamenlijk. Het water in het zwembad was trouwens erg koud, Monique is er wel helemaal in geweest, Jaap tot de enkeltjes. Maar het is wel heerlijk zitten.

Na het koude biertje frissen we ons op, om te gaan eten. Tim en Brigitte zitten al aan een tafel en nodigen ons uit erbij te komen zitten. Met z'n vieren hebben we een gezellige avond, met lekker Marokkaans eten (en nee, nog steeds geen couscous). Nu buiten de blog aan het typen, waar het nog steeds heerlijk weer is om 23u00. Morgen hoeven we pas na de middag weg, dus hopelijk kunnen we lekker uitslapen. En dan mogen we eindelijk op de kameel (of eigenlijk dromedaris), we zijn erg benieuwd!



@ Theo & Ria: En dan geven de foto's het nog niet eens zo goed weer als dat het in het echt is. Het blijft lastig om alles goed op de gevoelige plaat te leggen. En gezellig om jullie vanmiddag even te spreken, alleen jammer dat de verbinding bij het feestvarken niet meer zo goed was.

@ Chris & Annie: We proberen om ons niet te laten kisten, maar soms... trappen we er met beide benen in. ;) De koude biertjes is vandaag gelukt, we hebben ook op Theo geproost.

@ Appie & Trix: We vinden het inderdaad jammer dat we de moskeeën en sommige mausoleums niet in mogen omdat we geen moslim zijn. En de stank bij de leerlooierij viel op zich mee, maar op sommige momenten was het best lekker om aan de munt te kunnen ruiken.

@ Ad & Henny: Autorit was lang, maar mooi. En we dachten wel dat jullie ons met hoofddoeken op zouden kunnen waarderen. Toch mooi dat je door de foto's weer herinneringen aan jullie eigen reis krijgen, hoewel wij wel heel blij zijn met airco in onze Clio. En we zullen eens kijken of het helpt als we "snel wegwezen" in hun eigen taal zeggen. Mocht het helpen, dan laten we dat zeker weten. :)

1 opmerking:

  1. Hallo lieverds hoe beviel de reis met de clio? Als ouderwets vertrouwd, maar nu met airco denk ik. En wat kan een supermarkt soms heerlijk zijn op een reis waar je zelf niet aan koken toe komt,dat herken ik wel. Monique wat stoer dat je in dat koude water bent gegaan. We wensen jullie de komende dagen veel plezier met de kamelentocht en in de woestijn dikke knuffel en liefs Ria

    BeantwoordenVerwijderen