Dag 9: Bac Ha - Sapa

Vannacht weer aardig goed geslapen. Vanaf een uur of zes hoorden we wel af en toe wat marktmensen voorbij komen, maar dat heeft ons er niet van belet om pas rond 8u00 uit bed te komen. Na het ontbijt zijn we even over de markt van Bac Ha gelopen. Het is hier veel drukker dan de markt van gisteren, ook worden er meer spullen verkocht en zijn er meer toeristen aanwezig. Toch nog een half uurtje rond gelopen, de sfeer geproefd en weer vele kleurrijke indrukken opgedaan. Hier werden wel beduidend meer puppy's aangeboden voor de verkoop.

Ook zo'n mandje wordt volgestopt met dieren, in dit geval puppy's.

Daarna onze spullen uit het hotel gepakt en op pad gegaan richting Sapa. Volgens onze gids is het onegveer 100 km rijden, waar we qua reistijd al 3 uur mee kwijt zullen zijn. Onze eerste stop was in Lào Cai, een klein stadje slechts gescheiden door de rode rivier van China. Helaas mochten we de grens niet over, maar we hebben China wel gezien. Vietnamezen halen vaak een 24-uursvisum, zodat ze spullen in China kunnen halen die goedkoper zijn. Ze mogen alleen niet teveel in 1 keer meenemen, aangezien ze anders belasting erover moeten betalen. Dus gaan ze vaker dan 1 keer per dag over de grens en nemen elke keer kleinere hoeveelheden mee.

Op een andere plek in een Vietnamees tentje geluncht, noodlesoep en gebakken noodles met bief en groenten (wat overigens weer lekker smaakte). Om daarna weer verder met de bus te mogen.

Een kilometer of 10 van Sapa af, ging onze chauffeur opeens een off road op. Weer een erg hobbelige rit, met veel kuilen en gaten. We kwamen uit bij Ta Phin Village, waar de Red Dao (je spreekt het uit als "Zauw") wonen, een van de etnische minderheidsgroepen. Onze gids waarschuwde ons voor de vrouwen (een stuk of 10) die op de bus af kwamen vliegen. We moesten niet teveel met ze praten, ze wilden alleen maar souvenirs verkopen. Toen we uit de bus kwamen, werden we in het Engels bestookt met vragen: wie we waren, waar we vandaan kwamen, of we getrouwd waren en kinderen hadden. Hun Engels was erg goed! Toch maar wat antwoord op hun vragen gegeven. We zijn met de gids en een stuk of 5 groupies naar het dorpje gelopen. Onderweg legde de gids wat uit over hun leefgewoonten, en kregen wij vragen als: heb je broers en zussen, ga je straks nog souvenirs kopen, zie je dat huis/ dorp, daar woon ik, etc. Best apart om zoveel mensen achter je aan te hebben lopen, terwijl we zelf al wel wisten dat we waarschijnlijk toch geen souvenirs zouden kopen.

Na een tijdje in 1 van de huizen gekeken, hoe de mensen er woonden. Het zijn veelal open ruimtes, met een slaap en woongedeelte. Ook hebben ze 2 'keukens', een grote voor speciale gelegenheden en een kleine, vlakbij het slaapgedeelte. Op deze manier konden ze in de winter 1 vuur stoken, zowel om op te koken, als bij warm te blijven. Na nog een paar laatste vragen van de vrouwen of we toch echt niets wilden kopen, zijn we de rest van de wandeling aardig met rust gelaten.
Aan het eind van het dorp was een heilige grot. Hier konden we niet echt in, aangezien het nat en glibberig was. We hebben wel geprobeerd om er een foto van binnen van te maken, maar onze supersonische camera heeft nu niet geen "donkere heilige grot" functie erop zitten...

Kinderen (niet ouder dan 5) op een rots aan het spelen.

Hierna zijn we weer terug naar de bus gelopen, om de laatste 10 km af te leggen.

In Nederland lijkt dat zo'n klein stukje, hier is het af en toe een ware belevenis. In Sapa aangekomen, zijn we meteen naar het hotel gegaan. We hebben hier een aardige kamer, met een balkon en een super uitzicht over de bergen. Jammer dat het om 18u00 donker is en erg afkoelt, dus 's avonds een biertje op het balkon zal er helaas niet inzitten...
Onze toffe badkamer en uitzicht vanaf de kamer/ het balkon.

Snel de koffer wegzetten en op naar het dorpje. Op de markt worden we weer aangesproken door vrouwen van de Red Dao of we niets willen kopen. Wel grappig dat als je niet reageert een armband van 100.000 dong, naar 80.000, naar 50.000 gaat. Uiteindelijk toch niets gekocht. Wat een verademing trouwens dat we hier ook wat meer westers kunnen eten, na zoveel noodles en rijst hebben gehad. We lopen wat door het stadje en gaan ergens zitten waar we een biertje en bruschetta bestellen. Heerlijk!! De bruschetta smaakt naar meer, dus we bestellen nog een portie.
Daarna zijn we beiden wel weer toe aan een massage, dus lopen we terug richting hotel, want daar hadden we er 1 gespot. Heerlijk zo'n massage van 1,5 uur! Jaap vindt dat ze nog steeds wat zachter mogen kneden, maar bij Monique was het al een stuk subtieler dan de vorige keer. Helemaal relaxt kunnen we op zoek naar een eettentje. Nog steeds geen zin in rijst of noodles, dus maar weer wat meer Europees.
En nu zitten we in een ontzettend gezellig tentje aan de port en thee deze blog te typen. We denken dat dit wel het meest sfeervolle tentje is wat we hier tot nu toe hebben gezien.

@ Theo & Ria: Soms zetten we de blog in gedeeltes online, aangezien foto's erop zetten niet altijd even soepel gaat. Gisteren is Jaap denk ik een kleine 2 uur bezig geweest om de blog voor elkaar te krijgen. En de orkaan zou bij Hue en Hoi An aan land moeten komen. Als het goed is, hebben we er geen last van want we zitten in het hoge noorden. En genieten doen we zeker, elke dag weer!
@ Chris & Annie: We hopen dat jullie vandaag weer met veel plezier mee lezen. Hoe gaat het met jullie? Alles goed? We hopen het wel!
@ Ad & Henny: Stiekem waren we toch wel wat jaloers op bepaalde gedeelten uit het menu... We zitten nu inderdaad in een streek met eigen gebruiken en gewoontes, maar het is hier ook wel heel erg toeristisch. Toch is het een belevenis om hier te zijn en alles mee te maken.
@ Elske & Jeroen: We hopen dat jullie genoten hebben van de Ardennen, een leuke accommodatie en goed weer hebben gehad!

Location:Sapa