Dag 17: Hue

Afgelopen nacht was met stip nummer 1. Deze matras is hemels na de afgelopen weken. Nog niet zoals thuis, maar wel de lekkerste tot nu toe. Maar goed, honger laat je bruine bonen zelfs lekker vinden, zo moet je het met deze matras ook zien.
-
Voor vanmorgen een trip geboekt naar de DMZ "Demilitarized Zone". Hiervoor werden we om 8:30 opgepikt voor het hotel door Mr. Thang and Dr Phu. Na een korte kennismaking gingen we op pad. Een trip van 115km. Bij vertrek regende het een beetje, dus de regenpakken alvast aangetrokken. Onderweg bleef het een tijd lang droog. Monique moest even naar de WC, dus gestopt bij een marktje, en hier gingen we op zoek. Lokale mensen spraken niet echt Engels, maar het is uiteindelijk gelukt. Wel werden we weer als lokale "attractie" bekeken en aangesproken. Meteen onze regenpakken uitgedaan aangezien het mooi weer leek te worden. De tweede stop was een kerkje, dat helaas gesloten was. Wel even foto's gemaakt en de benen gestrekt.

Na 2 uur kwamen we aan bij een strand. Hier hoopten we bij de lokale vissers wat van de vangst te kunnen kopen zodat we dat later konden laten bereiden. Helaas was het een slechte vangst, dus weinig keus. Wel heeft Jaap nog een dappere poging gedaan om mee te helpen een boot naar de zee te krijgen. Bij ons wordt dit gedaan met een trailer, hier draaien ze met 2 personen de boot elke keer een halve slag, zodat deze uiteindelijk (na 50 keer draaien) in de zee is (of op het droge als ze daarheen willen).

Voor diegenen die het gezegde "Na zonneschijn komt regen" niet kennen, wij hebben dit net bedacht. Want net toen we positief over het weer werden, werd het in de verte nogal donker. En vrij snel erna begon het dan ook flink te regenen. Tijd om te stoppen voor lunch. We zaten lekker noodles met inktvis te eten toen het helemaal losbarstte. Af en toe leek het op te klaren tussen de buien, maar niets wat minder waar. Dus na de lunch moesten we op pad in de regenkleding. Het kwam met bakken uit de lucht de laatste 10km. Afgezien onze schoenen geen bescherming hadden, waren die ook tot op de binnenzolen drijfnat.
-
Bij de tunnels van Vinh Moc aangekomen was het nog niet minder geworden. We liepen met helm op het eettentje binnen bij de tunnels. Het kwam nog steeds met bakken naar beneden. Onderweg leek het er even op dat Dr. Thu en Monique onderuit zouden gaan bij een stuk modder, maar dat ging net goed.
-
Bij de tunnels had de gids geen zin om de tour te doen, dus we moesten het met onze chauffeurs doen. Dus met zaklamp de tunnels in. Was grappig om te zien, maar niet heel bijzonder. Vooral ook omdat we maar in een klein stukje tunnel konden, de rest stond onder water. Het was wel bijzonder hoe de Vietnamezen hebben kunnen leven in deze tunnels. Het was trouwens net weer droog geworden.

In zo'n kleine ruimte leefde 1 gezin (ouders, 2 kinderen). Dit was ongeveer 12 meter onder de grond.

Na de tunnels weer terug naar Hue. Het regende niet echt, maar toch de regenpakken maar aangedaan. Onderweg nog gestopt bij de toenmalige grens tussen Noord -en Zuid Vietnam, een begraafplaats en een kerkje dat door de Amerikanen is platgeschoten.
De grens vroeger tussen de Amerikanen en Vietnamezen (dus tussen Noord en Zuid Vietnam.

De begraafplaats, op de zuil staat: Always remember.

Het gebombardeerde kerkje.

Uiteindelijk weer bij het hotel aangekomen, waarbij de onderweg nog 1 hoosbui te verduren hebben gekregen. Dus bij het hotel kwamen we toch weer aardig nat aan. Even een foto gemaakt met de heren en snel naar binnen om te gaan douchen.

Van links naar rechts: Dr. Phu, Monique, Mr. Tangh en Jaap

Nu zitten we in onze "stamkroeg" een biertje te drinken en de blog te schrijven. De foto's van gisteren ook maar online gezet en zometeen een hapje eten.
-
Morgen gaan we om 9:00 naar Hoi An.
-
@ Wendy: wat fijn dat jullie het zo leuk hebben! En wat fijn voor pap dat hij die toren niet hoefde te beklimmen. ;) Geniet nog samen, maar dat komt vast goed!!
-
@ anoniem: het scheelt dat we van het matras in de trein en het slapen die nacht al niet zoveel hadden voorgesteld. Gelukkig dat we nu een heerlijk matras hebben. Dus dat wordt straks weer heerlijk slapen, we zouden er bijna het avondeten voor overslaan. ;)

Location:Hue