Dag 10: Page - Bryce Canyon

Na een voor Monique onrustige nacht, Jaap heeft gelukkige wel goed geslapen, ging de wekker veel te vroeg om 7u30. Vandaag hadden we beiden voor het eerst nog wel wat langer willen blijven liggen. Maar er blijft hier teveel moois om te ontdekken, dus toch maar opgestaan, gedoucht en spullen gepakt. Bij de Subway een broodje gegeten (het blijven lekkere broodjes, veel variatie mogelijk, dus blijven we ernaar toe gaan). Daarna verder.

De eerste stop was Antelope Canyon, op 10 minuten rijden van Page. Daar was een tour met Navajo gids (een Indiaan) naar een soort grot, waar de natuur de laatste jaren door wind en regen een fantastische canyon/ slotcave heeft gemaakt. Wederom adembenemend, zeker omdat van bovenaf licht binnen kwam, wat voor mooie kleuren zorgden. Wederom erg veel foto’s gemaakt, die geen recht doen aan Antelope. De tour duurde ongeveer een uur in de grot en we reden in een truck (met 10 anderen) over een hobbelige zandweg naar de grot. Het we een 3 mijl durende rit, waar we ongeveer 10 tot 15 minuten over deden. En onze gids reed nog best hard daar. Wederom een geweldige ervaring en een super begin van de dag.









We zijn in de auto gestapt en richting Bryce Canyon gereden. Onderweg zijn we een stukje langs Lake Powell gereden. Toch makkelijk dat we een pas hebben om alle Nationale Parken in te mogen, want nu konden we makkelijk een klein stukje omrijden om langs het water te rijden. Wederom een erg mooi gezicht. Wat ons wel opvalt, eigenlijk al sinds dat we uit San Diego wegreden, is dat er erg veel kapotte (delen van) autobanden langs de kant van de weg liggen. Er zullen dus wel veel autobanden hier kapot gaan, we blijven duimen dat ons dit niet gaat overkomen. Op de route naar Bryce, kwamen we langs Toadstool Valley. Dit zijn smalle pilaren, met daarop een grote steen. Ook dit is allemaal door de natuur geregeld, de pilaren zijn van zachter steen, waardoor wind en regen meer invloed heeft en het smaller maakt. De bovenste steen is van harder materiaal en wordt dus minder aangetast door weersomstandigheden. Het was wel weer een stukje lopen (1,2 km) en het was 13u00, dus midden op de dag. We hebben ons goed ingesmeerd, pet en hoed opgezet, water en camera’s meegenomen en zijn op pad gegaan. Dit is een niet toeristische attractie (in het kleine uur dat we er gelopen hebben, zijn we 7 mensen tegen gekomen). Het was een mooie route om te lopen, met wat shortcuts. Ook het nadeel hier was dat het pad een gedeelte mul zand was. Maar ook hier was dit het helemaal waard, wederom erg mooi om te zien. Na de eerste toadstools zou je nog verder kunnen lopen, omdat er meer zouden zijn. We konden het pad niet vinden, het was best warm, dus zijn we terug gelopen naar de auto en hebben zo’n 50 minuten gelopen.





Daarna de reis verder afgemaakt. We wilden wel een hapje eten, maar het volgende dorp lag ongeveer 72 km verderop. En dan zit er niets anders op, dan gewoon die 72 km te rijden en af te wachten wat er daar aan eettentjes ligt. We liepen eerst bij Wendy’s (ja Wen, je hebt hier je eigen hamburgertent) binnen, maar daar hadden ze alleen burgers en daar hadden we niet zoveel zin in. Dus doorgereden. Uiteindelijk kwamen we bij Denny’s uit, wat erg mooi lag. Ze hadden op hun eigen patio een oud cowboystadje nagemaakt, zag er erg leuk uit. Ze hadden nog een broodje met kalkoensalade, aardappelsalade en koolsalade. Dit heeft ons prima gesmaakt. Na het eten waren we klaar om verder te gaan. Jaap heeft het stuur overgenomen, zodat Monique nog even de ogen dicht kon doen.

We waren rond 18u00 (we zijn weer een uur vooruit gegaan in de tijd, dus het verschil met jullie is even 8u00) bij het motel. Het ziet er supergezellig uit. Het lijkt wel een klein stadje op zich, met in de lobby een supermarkt, campeerspullen verkoop, souvernirverkoop en restaurant. Na ons ingecheckt te hebben en de spullen op onze kamer te hebben gezet, die er ook prima uitziet, zijn we toch nog even Bryce Canyon ingereden om alvast een glimp op te vangen van wat ons morgen te wachten staat. Onderweg een aantal reeën tegen gekomen, die absoluut niet schuw zijn. Ook een aantal eekhoorns tegengekomen die erg mak lijken. Het zijn wel de eerste dieren die we tegen komen. Er zijn hier bijna geen vliegen, geen muggen, vogels zie je weinig, alleen af en toe een hagedis. We zijn naar een aantal uitkijkpunten gereden en zijn erg onder de indruk van de schoonheid van Bryce. Het is weer totaal anders dan alles wat we al gezien hebben, maar daarom niet minder mooi of adembenemend.










We zijn nog even langs het visitorscentrum gereden om te vragen welke route ze ons voor morgen aanraden: We willen ’s ochtends wandelen, tussen de middag de wedstrijd kijken en dan ’s middags nog een wandeling maken. Ze hebben ons voor ’s ochtends eenmakkelijke route van 1 a 2 uur aangeraden en ’s middags een moeilijke route van 3 a 4 uur. We kwamen er alleen net achter dat we een uur vooruit zijn gegaan in de tijd en de wedstrijd dus pas om 12u30 hier begint. We hebben net bedacht dat we het dan maar andersom gaan doen en wat eerder op gaan staan.

In de supermarkt alvast wat proviand (fruit, sandwiches, wat zoetigheid en mueslirepen) voor het ontbijt en de wandeling van morgen ingeslagen. Nog een hapje gegeten in het restaurant, waar het vrij druk was en we 10 minuten moesten wachten voordat we een tafel hadden. We hebben een soort spare-ribs gehad, die goed smaakten. En nu weer op de kamer, waar het inmiddels bijna 23u00 is, en dus tijd is om te gaan slapen. Zodat we morgen weer fit zijn voor de wandeling en wedstrijd.

Liefs en een kus, Jaap en Monique

@ Elske en Jeroen: Een korte, maar zeer geslaagde borrel klinkt ons ook goed in de oren. En wat is de inzet voor morgen, als ze tegen Uruguay moeten? Zal vast wel weer een beetje spectaculairder worden. In ieder geval veel kijkplezier gewenst!