Dag 15: Rincon de la Vieja - Manuel Antonio

Het is alweer onze laatste dag in Rincon de la Vieja, maar we gaan natuurlijk niet weg voordat we op een paard gezeten hebben. Na het ontbijt, waar we weer een aantal leuke vogels hebben gezien, gaan we naar de receptie, waar we netjes om 8u30 klaarstaan. Dan duurt het nog een minuut of 10 voordat we naar de stallen gebracht worden. Daar ontmoeten we Cécé, degene die ons vandaag te paard zal gaan begeleiden. 

Monique haar paard heeft een moeilijke naam, deze zijn we alweer vergeten, maar Jaap zijn paard heeft Cerveza, wat op z'n Nederlands bier betekent, dus dat onthouden we wel. We gaan op pad, maar natuurlijk niet voordat Monique heeft gezegd dat ze echt alleen maar stapvoets wil gaan. Dit is geen probleem. Om het paard aan het lopen te krijgen, moet je in zijn buik trappen (wat we allebei liever niet doen) en een soort zoen geluiden maken. Mocht je willen weten hoe dit gaat, Jaap heeft er hard op geoefend, dus hij wil het in Nederland vast een keer voordoen.

Maar we zijn op weg. Het zijn gelukkig niet zo'n grote paarden en we gaan rustig. Heel veel harder dan draf gaat het niet en dat zijn ook maar kleine stukjes. We willen richting een waterval waar een natuurlijke glijbaan in zit. Na zo'n 45 minuten zijn we op de plek van bestemming. De paarden worden goed vastgemaakt en het laatste stukje lopen we zelf. In eerste instantie ziet het er best eng uit, dus mag Jaap alleen van de glijbaan af en maakt Monique foto's en filmpjes. Maar het ziet er zo leuk uit, dat Monique er ook maar vanaf gaat. Cécé wacht geduldig op ons en samen gaan we er ook nog 2 keer vanaf. Het water is best koud, maar eenmaal erin is het lekker. Als wij klaar zijn met glijden, komt er aan de andere kant een groep aan waarvan er ook iemand van de waterglijbaan af wil. Wij lopen richting de paarden om onze droge kleren aan te trekken en gaan erna weer verder. 

We zien nog een waterval in de verte en op de terugweg is Jaap zijn paard aan het aansporen om sneller te gaan, door de zoen geluiden te maken. Alleen werkt het niet echt. Het paard van Monique is schijnbaar degene die altijd voorop loopt, en hij laat Cerveza echt niet voorbij gaan. Het is grappig hoe Jaap zijn best doet om wat harder te gaan en dat het niet lukt. Na een kleine 2 uur zit ons paardrijden en waterval avontuur erop. We springen allebei nog snel even onder de douche, om ons erna klaar te maken voor de reis die ons te wachten staat. Het is een kleine 300 km, maar de verwachting is dat we er ongeveer 4,5 uur over doen. 

Iets voor 12 uur vertrekken we, we zouden iets voor half vijf aan moeten komen. Alleen willen we natuurlijk onderweg nog wel even lunchen en we mogen weer tanken. Onze Suzuki is niet echt zuinig. We rijden weer dezelfde weg terug als we heen zijn gekomen vanuit Arenal en deze keer stoppen we in Liberia niet bij de MAc maar bij de Subway voor een lekker broodje. Er zijn meer mensen op dat idee gekomen en het tentje zit aardig vol. Maar we weten nog een tafeltje te bemachtigen en eten een lekker broodje. Hierna gaan we weer op weg. Wat we nog niet verteld hadden is dat het vandaag onafhankelijkheidsdag is in Costa Rica. De Waze geeft onderweg een aantal keer aan dat er opstoppingen zijn en dit klopt ook Ogenschijnlijk staan we dan een hele tijd stil om niets, want als we weer mogen rijden zien we niets opvallends. Maar waarschijnlijk zijn er dan parades geweest. Maar na een lange reis, met onderweg nog wat regenbuien, komen we iets voor zessen dan toch aan bij ons hotel in Manuel Antonio. We worden hartelijk ontvangen en met golfkarretje en koffers naar boven gebracht, want onze auto mag beneden op het parkeerterrein blijven. We worden naar de receptie gebracht, waar een welkomstdrankje staat te wachten. Er wordt ons wat uitgelegd over het hotel, de nodige papieren worden getekend en we krijgen een kleine rondleiding door de Spa, het zwembad en het restaurant alvorens we naar onze kamer gebracht worden. Het ziet er hier allemaal erg mooi uit, alleen de weg naar de kamer is buitenlangs en we lopen langs het stuk waar we we het golfkarretje afgezet werden. Dit is een beetje raar. 

We wachten op onze koffers en gaan naar de bar voor een welverdiend biertje. Ook hier worden we hartelijk verwelkomd en 2 Corona's zijn snel gebracht. We drinken een paar biertjes en bestellen wat te eten, wat we gezellig aan de bar opeten. We hebben allebei de tonijn vooraf en de surf & turf delen we als hoofdgerecht. Het smaakt heerlijk. Tussen het voor en hoofdgerecht door krijgen we een bolletje passievruchtenijs, om de smaak te neutraliseren. En we krijgen allebei nog een shotglaasje met een cocktail, beiden smaken prima. Maar na het eten gaan we naar de kamer, wederom bloggen en een filmpje maken. En daarna lekker slapen.

@ Theo & Ria: Het plezier hebben met paardrijden is helemaal gelukt :). En hopelijk kan dit filmpje jullie ook weer bekoren.

@ Ad & Hennie: Geniet van Berlijn! 

@ Karen: We zijn benieuwd wat je van dit filmpje vindt ;).