Dag 9: Grand Canyon - Page

Na de fantastische helicoptervlucht hadden we verwacht dat ons vandaag niets meer kon verbazen of overweldigen. Maar niets bleek minder waar.

We vingen onze route aan, door een stuk langs de Grand Canyon te rijden. Af en toe kregen we een glimp van deze immense kloof en bleek het toch allemaal weer even mooi te zijn. Het idee was om meteen door te rijden naar Page, waar onze volgende stop is. We zijn echter een stuk omgereden, omdat Jaap ergens had gelezen dat Balanced Rock een leuke bijkomstigheid op de route was. We hoefden er ook maar 60 km voor om te rijden en hier stelt die afstand echt helemaal niets voor. Onderweg daar naartoe werden we wederom verrast door weidse uitzichten. Het is bijzonderheden hoe snel uitzichten hier veranderen. Je kunt kilometers ver kijken met hetzelfde uizicht, maar dan neem je een bocht, of ga je over een heuvel/ berg en dan is je uitzicht weer compleet anders. Het varieert van redelijk plat, naar bergachtig, van bomen, naar rotsen, van groen, naar rood, naar bruin. Het is bijna niet te beschrijven of na te vertellen wat we allemaal zien, alleen dat het allemaal erg indrukwekkend is. Ook de foto’s doen eigenlijk nog tekort aan het mooie landschap, hoewel het wel een goede impressie is. Deze reis blijft wel een aanrader!




Jaap sprong voor de camera, toen Monique een foto nam, moest dus ook op de blog!

Toen we bijna bij Balanced Rock waren (een km of 2 ervan verwijderd), werden we door onze Miep naar een, voor onze auto, onbegaanbare weg gestuurd. Volgens Jaap was dit de goede weg en zijn we er een stuk opgereden. Het bleek toch echt te zanderig (mul zand) en duinachtig te zijn om er goed overheen te kunnen rijden, dus zijn we terug gereden en hebben een alternatieve (betere) route genomen. Wederom een zandweg, maar geen mul zand. De laatste 500 meter moesten we lopen, dus hebben we de auto aan de kant van de weg gezet, de wandelschoenen aan gedaan en het avontuur opgezocht. We zouden na 300 meter rechts af moeten, wat naar beneden moeten lopen en dan de Balanced Rock moeten zien liggen. We hadden het gevoel dat we alleen op de wereld waren, overal mul zand om ons heen met kleine dorre plantjes. We zijn ook even allebei een andere kant op gelopen, waarbij we elkaar ook niet zagen. Toen hadden we helemaal het gevoel alleen te zijn. Overal waar we keken geen mens te bekennen.



Op bovenstaande foto kun je Monique helemaal links zien staan, als je goede ogen hebt. (Als je even op de foto klikt, kunnen ook de mensen die wat minder zien een groter exemplaar van deze foto krijgen, waarop Monique dan weer wat beter te zien is... ;) )

We kwamen wel het pad tegen waar we met de auto eerder terug waren gegaan, omdat het voor onze auto onbegaanbaar was, dus Miep/ Jaap hadden het samen goed. (Hoewel Monique’s richting gevoel hier in Amerika vaak juist blijkt te zijn!) We hebben wel 600 meter gelopen, maar konden het niet vinden. We wilden het al opgeven en terug lopen, tot Jaap op het fantastische idee kwam om de andere kant op te lopen, en ja hoor: Daar lag het goed vescholen maar toch gevonden. We zijn erheen gelopen en het waren allemaal grote antracietkleurige ronde stenen, die er gewoon neergegooid leken te zijn. 1 steen balanceerde op een pilaartje (Balanced Rock). Dit was erg mooi om te zien, alleen jammer dat het een dumpplaats leek van blikjes tot autobanden (en alles wat je ertussen kunt bedenken). Dit terwijl het echt afgelegen lag en je er met een auto helemaal niet kan komen. We hebben wat foto’s gemaakt en zijn terug gelopen. Maar goed dat we nu op Jaap zijn gevoel afgingen, anders hadden we er nu misschien nog wel gelopen. :)







Van hier verder richting Page gereden, wederom via een adembenemende route. Ook weer veel afwisseling en weidse uitzichten. Gelukkig reden er ook niet zoveel andere auto’s, waardoor je niet het gevoel hebt in een mega touristisch deel van het land te zitten. Vlak voor Page kwamen we bij Horseshoe Bend (vrij vertaald betekend het hoefijzer). Dit plekje staat er bekend om dat de Colorado rivier een U-bocht maakt. De rivier heeft deze weg zelf “gezocht”. Aangezien we er toch langs kwamen, ook hier maar weer de wandelschoenen aan gedaan en ruime kilometer gelopen. Wederom door mul zand en het ging berg op, berg af. Maar wat een uitzicht! Wederom helemaal verbaasd, dat iets er zo mooi uit kan zien. Het was de wandeling dan ook meer dan waard in de hitte (ongeveer 35 graden).





Na deze bezichtiging doorgereden naar ons motel, we waren hier rond 18u00. Stiekum is onze dag dan weer meer gevuld dan gedacht. Onze planning is vaak dat we eerder aan willen komen, maar dan onderweg weer langs mooie plekken komen waar we graag even stoppen of voor omrijden. We hebben wel echt te weinig tijd hier om al dat moois te zien en moeten vaak ook keuzes maken wat we wel en niet doen. Het is ons nu wel al duidelijk dat we zeker nog een keer terug moeten komen, er is hier nog zo ontzettend veel te ontdekken en zien!

Inmiddels is het 19u30 en hebben we (tijdens het schrijven van ons verhaal) een lekker koud biertje gedronken. Het was een prima investering om aan het begin van onze vakantie een koelbox te kopen. Ze hebben bijna overal ijsklontjes in de motels, en daardoor hebben we overal koud drinken. (Overdag water, ’s avonds een biertje). Straks nog een hapje eten, misschien nog even een duik in het zwembad nemen en dan lekker slapen. Zodat we morgen weer volop kunnen genieten van al het moois dat we vast nog zullen tegen komen.

Dikke knuffel, Jaap en Monique

@ Ad en Hennie: Klinkt als een gezellige familiedag! En goed verzorgd, zo te lezen. Het klinkt ook wel goed wat Clemence gaat doen, lekker touren door Europa. Zelfs vanuit hier zijn we daar jaloers op! (Zeker omdat het voor onbepaalde tijd is en wij over 2 weken weer gewoon in Nederland zijn.)

@ Ria: Klinkt als een gezellige dag bij de Kapertjes. En lekker wandelen met Joost was ook vast geen straf. Een BBQ hebben wij nu ook wel zin in, zeker met dit lekkere weer. Maar we zullen straks vast wel iets anders vinden om te eten wat ook lekker is. En die warme douche heb ik bij dat manneke de 1e keer gehad dat ik zijn luier verschoonde. Gelukkig had ik een doek bij de hand, waar ik het goed mee op kon vangen.

P.s. We zijn zojuist terug van het eten (een heerlijke pizza), maar hebben eerst even het vuurwerk van 4 juli (Independance Day) meegepakt. Het is echt geweldig om te zien, hoe mensen erbij zitten. Ze zitten op hun auto, op de laadklep, hebben stoelen en tafels meegenomen of zitten gewoon met stoel en al in het open gedeelte van hun pick-up truck. En die zijn best groot hier. We hebben het op een parkeerplaats gekeken en wij zaten op een picknicktafel alles te aanschouwen. Het duurde wel een tijd voordat het begon, maar het was mooi om te zien. We waren het er alleen wel over eens dat Frankrijk het op 14 juli net iets beter doet. Toch nog even wat foto's voor een impressie, hoewel ze niet even goed gelukt zijn.