Dag 14: Las Vegas

Vanochtend was het voor het eerst echt lekker uitslapen, 11:15 zijn we dan toch uit bed gekropen (was ook een heel erg fijn bed). We zouden vandaag op pad gaan, dus we zijn de auto op gaan halen en hebben Las Vegas voor de ochtend/middag achter ons gelaten. Vandaag zouden we naar Valley of Fire State Park en de Hoover Dam gaan. Eerste stop was voor het ontbijt en dat was zoals al vaker bij de Subway voor een lekker broodje.

Daarna nog ruim een uur rijden totdat we bij het eerste park (Valley of Fire) aankwamen. Het was net zoals in Las Vegas ontzettend HEET. Bij de eerste wandeling was het al 40 graden. Deze wandeling was gelukkig niet zo heel lang, maar wel de moeite waard. Het park bestaat uit Rode zandrots-steen, vandaar de naam Valley of Fire. Het park is ruim 180 vierkante kilometer groot. Dus ook hier konden we niet alles gaan zien. De dieren die hier leven zijn onderandere: vogelspinnen, verschillende soorten slangen, eekhoorns, hagedissen, c oyotes en konijnen. Deze dieren krijgen je niet makkelijk te zien overdag, omdat het ook voor deze dieren te heet is om druk in de weer te zijn. Aan de grond kan de temperatuur oplopen tot 80 graden.






Na de eerste wandeling, waar we dus zoals verwacht geen dieren zijn tegen gekomen, was het voor Monique voldoende gewandeld. Te heet, te droog en te zanderige paden. Dus de volgende wandeling zou Jaap alleen voor z’n rekening nemen. De volgende wandeling was bij White Domes. Hier zijn de rotsen ineens, zoals de naam al zegt, Wit. De wandeling was niet al te lang (2 km) dus Jaap ging gewapend met een flesje water en een camera op pad. Deze wandeling wilde Jaap gaag doen omdat er onderweg ook hier een Slot Cave (zoals Antelope Canyon) te zien zou zijn. Monique is bij de auto gebleven en zag, terwijl ze aan het wachten was, dat er meerdere mensen de wandeling begonnen maar na 5 minuten rechtsomkeer maakten. Waarschijnlijk te heet, want het was ondertussen al 42 graden. Ze heeft wel in de buurt van de auto wat foto’s gemaakt van de omgeving.



Jaap kwam onderweg een oude filmset tegen. Hier was in de jaren 60 een Mexicaanse film opgenomen. Daarna is het nog een paar keer voor andere films gebruik zoals Star Trek. De set was voornamelijk rotsen en een Mexicaans uitziend dorpje. Nu is er niet veel meer van over dan 1 half afgebroken muur.




Na deze set nog even doorgelopen en inderdaad de Slot Cave ingegaan. Deze was lang niet zo spectaculair en groot als Antelope Canyon, maar zeker de moeite waard. Ook omdat het tijdens de hele wandeling rustig was. Geen andere mensen tegengekomen en dat geeft een rust.



Bij terugkomst zat Monique op een bankje te wachten (niet langer dan 30 minuten hoeven wachten). We zijn snel samen de auto ingestapt om van de airco te genieten. De route verder naar de uitgang van het park gevolgt en onderweg nog gestop bij Elephant Rock. En rots (rood) in de vorm van een olifant. Grappig om te zien maar ook hier niet te lang naar gekeken want het was ondertussen nog steeds ruim 42 graden. Dus op naar de Hoover Dam.



Naar de Hoover Dam was nog anderhalf uur rijden door wederom prachtig en uitgestrekt landschap. Het blijft nog steeds verrassen. Het meest verrassende was nog dat we een heuvel over reden en opeens een hele stad (midden in voor ons gevoel een onleefbaar gebied) tegen kwamen. Bij de Hoover Dam aangekomen was helaas alles gesloten (18:30) dus we zijn eroverheen gelopen. Jaap vond het wederom een grote Dam, Monique had er meer van verwacht en noemde het voor het gemak maar een kleine dammetje. Niks vergeleken bij de Dam die we in Millau hebben gebouwd. Om verkeer in de toekomst niet meer over de Hoover Dam te laten rijden zijn ze bezig met een gigantische brug 200 meter verder dan de dam. Aangezien het nog steeds erg warm was en voor ons beiden de puf wel op was, zijn we terug gereden naar Las Vegas. Ondertussen was het 20:00 en tijd om ons op te frissen om Las Vegas weer te gaan verkennen.





Vandaag wederom weer erg blij met het feit dat we 2 camera’s hebben mogen lenen. Beide ook nog eens met een groothoeklens waardoor we gelukkig veel op de foto krijgen. Dus Theo, Ria, Ad en Henny daar nog erg bedankt voor. En als beloning vandaag geen foto’s. Want tijdens het schrijven van de blog is er geen tijd voor want het eten wacht op ons (we hebben nu toch wel honger) en als we vanacht terugkomen zal het wel laat zijn en dan zit het er ook niet meer in. Dus de foto’s zullen morgenvroeg (na uitslapen) wel toegevoegd gaan worden. Ook de persoonlijke reacties worden morgen toegevoegd. (Het viel gisteren namelijk erg tegen om rond 2u00 nog wat in elkaar te zetten. Dus graag geduld, wordt vervolgd als jullie de blog in de gaten blijven houden).

Liefs en een dikke kus, Jaap en Monique

@ Theo en Ria: Wij hadden al wel foto's gezien van hoe mooi het hier is, maar het wordt allemaal nog mooier als je het gaat beleven. En dat doen we wel! Alvast een fijne wedstrijd gewenst in Zwolle, we hopen dat het droog blijft! Wij zullen 'm aan deze kant gaan bekijken.

@ Wen: Van die foto's hebben we er nog een dikke 2000, dus als je een keer een paar uur over hebt, mag je ze allemaal komen bekijken. ;) En ik was er echt van overtuigd dat Teun ook al meteen kaal was. Maar ik hoorde vandaag van mam dat Joost donshaartjes heeft, hopen dat hij ze blijft houden. En we vinden het altijd gezellig als je reageert, maar snappen het ook als je het te druk hebt met je mannen. En ook ik denk op dinsdag: Goh, normaal zou ik vandaag naar Zwolle gaan. Nog even en ik ben er weer op dinsdag om te komen spelen en knuffelen!