Dag 11: Yellowstone

Vannacht hadden we het erg koud in onze Cabin. Zelfs met een dubbele deken en dicht tegen elkaar aanliggen, kregen we het niet warm. Het was dan ook erg moeilijk opstaan. We hebben maar eens bij de receptie nagevraagd hoe de verwarming werkte en het bleek dat er een thermostaat bij de badkamer hing. We zijn dit natuurlijk meteen gaan checken en het klopte. We hebben de verwarming lekker hoog gezet, voor als we terug zouden komen.

Daarna op pad gegaan, zodat we in de auto konden opwarmen. Het regende behoorlijk, dus hebben we rustig gereden in de hoop dat het weer wat beter zou worden. We wilden naar Old Faithful (aan de zuidwestkant van het park, ongeveer 40 mijl bij ons vandaan), waar veel geisers liggen. Wij zitten zelf trouwens in Canyon Village. Dit ligt redelijk centraal in Yellowstone, maar ook dan moet je vaak nog wel een tijd in de auto zitten voor je bij andere bezienswaardigheden van het park bent.

Maar goed, op weg naar Old Faithful leek het af en toe op te klaren, om daarna weer flinke buien te krijgen. Toch steeg de buitentemperatuur wel geleidelijk aan, dus dat was al een goed teken. Onderweg zijn we weinig gestopt i.v.m. de regen, dit wilde we op de terugweg doen aangezien we hoopten om dan beter weer te hebben. Hieronder wel onze eerste geiser van de dag.

Op nog geen mijl van Old Faithful af (en het was inmiddels droog), stonden ontzettend veel auto's langs de kant van de weg. Wij dachten dat er weer een bizon gespot was, dus wilden er al langs rijden. Tot we zagen dat er een zwarte beer zat. We hebben meteen de auto aan de kant gezet en foto's gemaakt. Hij zat op een meter of 50 bij ons vandaan, en was een dood dier aan het oppeuzelen. We hebben een tijdje staan kijken en zijn doorgereden naar Old Faithful.

Daar aangekomen, hebben we meteen een broodje besteld, aangezien we nog niet ontbeten hadden. We hadden uitzicht op de geiser Old Faithful, waar erg veel mensen stonden. Toen we net afgerekend hadden, zagen we de geiser uitbarsten. Een mooi gezicht om te zien, dus meteen foto's gemaakt. Daarna ons broodje gegeten en aan onze eerste wandeling begonnen.

We zijn naar het uitkijkpunt van Old Faithful gelopen. Het was een mooie, maar frisse wandeling. Bij het uitkijkpunt aangekomen, leek het alsof de "oude betrouwbare" elk moment weer kon uitbarsten. Alleen duurde dat moment nog 20 minuten. En dat was best lang in de kou en wind. Nadat we ook van deze uitbarsting weer een aantal kiekjes hebben gemaakt, daarna onze weg vervolgd.

We zagen nog een veel mooiere geiser, die een beetje verstopt lag. We zijn doorgelopen om weer beneden aan te komen en nog een kleine ronde eraan vast te plakken. Hier lagen verschillende geisers aan. De geisers dampen erg en als je die lucht inademt, lijkt het net of je een rotte eieren lucht ruikt. We hebben onze kaart nog eens bekeken en dachten dat we een stuk verder de auto konden parkeren, om nog een andere route te lopen.

Op de weg aangekomen, bleek dat de weg die wij zochten niet voor auto's bedoeld was. Aangezien het weer inmiddels een stuk beter was geworden, het zonnetje scheen en het was een graad of 15, zijn we hier maar naar Biscuit Geyser Basin en Black Pool Basin gegaan. Op beide plekken hebben we een rondje gelopen, om nog meer geisers te zien. Wat wel opviel, is dat de kleuren van de geisers op sommige plekken erg mooi zijn. Het gaat van blauw/ turquoise, naar geel/ okerachtig. Super om te zien hoe de natuur dat zelf voor elkaar krijgt.

Aangezien het weer lekker bleef, zijn we terug gereden naar Old Faithful, om te proberen om hier de uitbarsting van de Riverside Geyser te zien. Hiervoor moesten we een paar kilometer lopen. Langs de route heb je erg veel geisers liggen, waar je langs loopt. De ene is wat mooier dan de andere, maar ze ruiken allemaal hetzelfde. Terwijl we naar de Riverside Geyser liepen, zagen we een andere geiser uitbarsten. We keken op een bordje en het leek of dit The Triplets was. Het was een mooie, hoge uitbarsting en er leek geen eind aan te komen. Uiteindelijk, na de nodige foto's te hebben gemaakt, toch maar verder gelopen.

Bij de Riverside Geyser aangekomen, bleek dat deze net begonnen was. Wederom een superuitzicht. Wat hier opviel, is dat de bomen die achter de geiser staan, helemaal wit weggebrand en kaal zijn. Zal wel door die enorm hoge stralen water met stoom komen, die uit de geiser spuiten. We hebben bij deze geiser geluk gehad met de tijd. Dit is een van de geisers waar ze de uitbarsting redelijk kunnen voorspellen, maar wel met een speling van een uur. Op de terugweg naar de auto, kwamen we weer langs de geisers die op de heenweg aan het uitbarsten was. Nu kwamen we er pas achter (we hadden natuurlijk weer een verkeerd bordje gelezen) dat dit de Grand Geyser is. Deze geiser is lastiger te voorspellen, daarbij houden ze een marge aan van 4 uur. Dus nu hadden we erg veel geluk gehad om dit mee te maken zonder er veel moeite voor te hoeven doen, of uren te wachten.

We hebben nog een hapje gegeten, het was inmiddels 5 uur. Daarna zijn we in de auto gestapt om aan de terugreis te beginnen. We hebben vanmiddag trouwens ook een verrekijker gekocht. Het gaat ons niet meer gebeuren dat er een Grizzley ergens ver op een berg staat te zwaaien, zonder dat we dit zien. Onderweg zijn we nog meerdere keren gestopt bij, je raadt het al, geisers en mud pools. We kwamen onderweg ook nog een kleine kudde bizons tegen, die ver weg stonden. Een mooie gelegenheid om onze verrekijker uit te proberen. En wat bleek: er stonden/ lagen ook nog 1 mannetjes en 1 vrouwtjes elk (het mannetje had een redelijk groot gewei) bij. Dus maar goed dat we die verrekijker gekocht hebben. Uiteindelijk waren we om 19u30 bij onze Cabin, waar het overigens erg warm was binnen (dus vannacht hebben we het niet meer koud), hebben de foto's op de Ipad gezet en zijn nu, onder het genot van een welverdiend biertje, in de Lounge van de Lodge deze blog aan typen (nou ja, Monique typt, Jaap rectificeert/ censureert). We hebben vandaag, schrik niet, stiekem toch zo'n 13 kilometer gelopen en zo'n 90 mijl gereden. En dat terwijl we midden in het park zitten.

@ Wendy: Toch nog geluk dat je met Pinksteren, weliswaar onaangekondigd, onze verhalen verder kunt volgen. We hebben er extra veel foto's bij gezet, omdat we ze allemaal mooi vonden en jullie niet wilden onthouden. Hoe is het verder met jou en je 3 mannen? En heb je Julia al bewonderd? Als je Mireille nog spreekt: Feliciteer ze ook maar namens ons!

@ Ad en Henny: Jaap kijkt hier ook al uit naar de haring, hij kan niet wachten om weer terug in Nederland te zijn. Gelukkig is hier nog voldoende te zien en doen, dus houdt hij het nog net vol. Yellowstone is erg mooi, vooral het contrast tussen dode en levende bomen, de kleuren die we overal zien en natuurlijk het feit dat we een echte beer hebben gezien! Ons hoor je niet klagen.

@ Theo en Ria: Het weer valt eigenlijk nog best mee hoor! Vaak klaart het in de loop van de ochtend/ middag wel behoorlijk op. Alleen vandaag lijkt het, tot nu toe, wat bewolkter en motregent het af en toe. Fijn dat de barbecue gezellig was, jullie tuin is er natuurlijk groot genoeg voor. En met een extra stukje plastic wat gespannen is, kan iedereen lekker droog zitten. En genieten blijven we zeker doen met al het moois wat op ons pad komt.

@ Petrie: Gezellig dat je meeleest. En het valt best mee met de wandelingen hoor! Je kunt het zo zwaar maken als je zelf wilt en ook in de auto zie je ontzettend veel. Maar het is zeker een reis om aan te raden, we zien zo'n ontzettend mooie dingen hier.

Location:Yellowstone