Dag 14: Rincon de la Vieja

We worden wederom mooi op tijd wakker uit onszelf en rond 8u30 zitten we aan het ontbijt. We zijn de enigen in de zaal. Na het ontbijt gaan we op pad. Het is maar 30 km, maar we zullen er een goed uur over doen. Dat geeft wel aan hoe goed de wegen hier zijn. Er is gezegd dat we nog een dorpje passeren waar we nog wat water en dergelijke kunnen kopen. Natuurlijk staat Waze (onze plaatselijke TomTom) aan, die ons mooi de juiste kant op navigeert. 2 keer mogen we door een riviertje rijden, wat natuurlijk in onze SUV wel leuk is. En ook al zijn de wegen echt niet goed, in de auto merk je elk hobbeltje gelukkig niet heel erg goed. Het is een leuke route om te rijden en we komen inderdaad in een klein dorpje een supermarkt tegen. We slaan wat water, energierepen, appels en bier voor vanavond in en gaan verder op pad.

Na een tijdje komen we bij een hek, waar we per persoon 700 colonnes moeten betalen (omgerekend is dit ongeveer 1 euro). Ons muntgeld verzamelen we in een bakje in de auto en we kunnen, na even de juiste munten te zoeken, gepast betalen en mogen doorrijden. Hier is de weg beduidend beter, met af en toe toch nog wel een flink gat erin, of een hoge drempel. Maar we komen uit bij Rincon de la Vieja National Park. We melden ons bij de receptie en krijgen uitleg over de 2 wandelingen die we daar kunnen maken. 1 is een wat makkelijkere wandeling van ongeveer 4 km, waarbij je hopelijk wat dieren spot en je loopt langs wat modderpoelen, die voortkomen omdat het vulkaangebied is. De andere wandeling is wat zwaarder en kun je naar een waterval lopen, alleen mag je daar niet zwemmen. Maar er is nog een andere ingang van het park, Santa Maria, waar je heen kunt rijden en daar kun je 2 watervallen bekijken en er ook zwemmen. We kiezen er voor om de "makkelijke" wandeling te doen en gaan op pad. 

Het voordeel van deze route is dat het pad grotendeels aangelegd is en het dus makkelijk wandelt. Hoewel het klauteren en klimmen natuurlijk ook altijd wel leuk is, loopt dit iets makkelijker. We zien redelijk wat rupsen, hagedissen, grote spinnen (maar gelukkig niet op ons pad, maar ernaast) en vlinders. Na ongeveer 15 minuten gelopen te hebben, horen we geluiden in de bomen. Jaap spot een brulaap, en die zijn altijd leuk om te zien. We blijven even staan en we zien steeds meer apen, een stuk of 15. En nu is het de sport om ze op film en foto te krijgen. Maar dit lijkt aardig te lukken. We staan hier best een tijdje stil. Daarna lopen we verder. We komen veel hagedissen, vooral de neon-groene, tegen. En ook kruipt er een slang voorbij, waarbij we natuurlijk te laat zijn voor een foto. Het was een redelijk kleine slang in 2 tinten bruin. Leuk om deze te zien, terwijl hij gewoon zijn weg vervolgd en ons niet aan probeert te vallen.

De modderpoelen die we tegen komen, ruiken naar rotte eieren (zwavel) en doen ons aan Yellowstone denken, alleen zagen we er daar veel meer. Toch blijven het mooie verschijnselen. We vervolgen onze weg en komen nog een erg mooie vogel tegen (in het Engels de Turquoise-browed Motmot). Deze is blauw, groen en geel van kleur, met een erg opvallende staart. Op het moment dat de staart lijkt op te houden, komt er nog een pluimpje onderuit. We hebben deze vogel bij het hotel waar we nu zitten ook al een paar keer gezien en zijn er erg van gecharmeerd. Alleen krijgen we deze niet echt mooi op de foto, hopelijk krijgen we hier een andere keer nog een betere kans voor. 

Dan mogen we vooral veel klimmen, wat vooral Monique vervelender vindt. Maar gelukkig, het einde van deze wandeling is in zicht. Volgens onze hightech horloges en telefoons hebben we een hoogteverschil van 136 meter gehad, dus hebben we inderdaad wel wat geklauterd. Maar het was een erg mooie wandeling. We melden ons af (ze houden bij wie er in het park zijn en willen het ook graag weten als je weggaat, zodat ze je niet hoeven te gaan zoeken als het park sluit en zij denken dat je er nog in bent) en stappen in de auto. Het is bijna 13u00 en we gaan op naar Santa Maria, dit is nog een half uur rijden. We stoppen bij een restaurantje, maar dit is helaas niet geopend. Dus rijden we door. Na een klein half uur komen we aan. 

Er zijn 2 watervallen en hot springs. De watervallen liggen dichterbij en zouden een 25 minuten lopen moeten zijn. En bij de 2e waterval mag je ook het water in. We gaan wederom op pad. Dit is een beduidend leukere weg om te lopen, aangezien het flink klauteren is. Er is geen aangelegd pad, het is wat modderiger en we moeten regelmatig over boomwortels lopen. Ook moeten we op 2 stukken door het water lopen, maar liggen er gelukkig wel wat stenen om op te kunnen lopen. Na een kwartier lopen, komen we een bord tegen, waaruit we opmaken dat de watervallen op 1 km liggen en we rechtsaf moeten slaan. Dit volgen we braaf, maar we lopen een ruime kilometer (berg op) en komen geen waterval tegen. We besluiten om terug te lopen. Bij de splitsing waar wij af zijn geslagen, gaan we toch nog wat verder. We komen wat mensen tegen en vragen hoe ver de watervallen zijn, achter de bocht zouden we ze moeten vinden. We lopen nog een stukje door en zien inderdaad een bordje met na 100 meter een waterval. Monique zegt nog tegen Jaap dat je bij de eerste niet in het water kan, maar we lopen toch die kant op. Het is een steile 100 meter naar beneden. We komen aan bij een waterval, maar kunnen inderdaad niet het water in. We maken wat foto's en lopen terug. Jaap wil graag nog naar de 2e waterval lopen, maar Monique wil terug. Het is bijna 14u30 en het park sluit om 15u00. En de weg is terug is nog flink omhoog klauteren. Dus Jaap loopt nog door en Monique begint vast aan de terugweg. Die toch meer meevalt dan van tevoren gedacht was. Jaap loopt naar de waterval en maakt een aantal mooie kiekjes en filmpjes. 

En als hij terug loopt, ziet hij een grote, groene slang van een meter of 2 wegkruipen. Hij kan dit nog net een stukje op film krijgen. Dan loopt ook hij terug. Monique heeft bij het begin van het pad op Jaap gewacht en als Jaap aankomst begint het opeens erg hard te regenen. We proberen nog even te schuilen, maar dit helpt niets. Dan maar de laatste 100 meter naar de auto lopen en daar weer wat opwarmen. We hadden een handdoek meegenomen uit het hotel, althans Monique dacht dat ze een handdoek in de rugzak had gedaan, maar dit blijkt een badmat te zijn. Gelukkig kunnen we ons gezicht en handen ook een beetje mee droog maken en we gaan terug richting hotel. Het is inmiddels 15u00 geweest en we hebben toch ook wel trek gekregen van al die inspanningen. Gelukkig zien we na een tijdje rijden een Soda liggen, dit is iemand die vanuit thuis een restaurantje runt met een kleine kaart waaruit je gerechten kunt kiezen. We stoppen hier en kiezen beiden voor een rijstgerecht, Jaap met kip en Monique met garnalen. We geven aan geen koriander te willen, bijna standaard hier, en ze gaat ervoor zorgen. Toch jammer dat Jaap z'n rijst wel naar koriander smaakt, die van Monique gelukkig niet. Maar het is weer een veel te groot bord vol, dus we hebben beiden weer eens veel te veel eten. Gelukkig smaakt het verder goed en kunnen we met een volle buik weer verder. We stoppen nog een keer bij de supermarkt om nog een keer 6 blikjes koud bier te halen, zodat we er op de kamer een paar kunnen drinken terwijl we bloggen en een filmpje monteren. Straks gaan we nog iets kleins in het restaurant eten, waar we gisteren gezelschap kregen van een katje en een sprinkhaan die op het raam elke keer van binnen naar buiten wist te komen en andersom. In Nederland moet je er niet aan denken om dit soort dingen te zien, hier lijkt het al bijna normaal. En morgen gaan we paardrijden voordat we naar Manuel Antonio vertrekken. Ook hier zijn we benieuwd naar, maar dat lezen jullie morgen weer.

@ Theo & Ria: Er is weer een filmpje :). En natuurlijk lachende en vooral bezwete gezichten.