zaterdag 9 september 2017

Dag 8: Bajos Del Toro

We beginnen vandaag weer met een zelfgemaakt filmpje, dan hoef je op zich hierna niet meer verder te lezen of foto's te kijken. We vaten het voor je in een goede minuut samen ;). Maar voor de nieuwsgierigen onder ons, staat er natuurlijk ook nog een verhaaltje bij over vandaag :).


We hadden gehoopt om vandaag een beetje uit te kunnen slapen, maar om 7u00 zijn we dan toch weer wakker. Het zonnetje schijnt en we hebben gisteren al doorgegeven wat we als ontbijt wilden, we krijgen room service (dit omdat er naast ons maar 2 andere gasten in de Lodge verblijven). Rond 8u15 komen ze ons op de veranda ons ontbijt brengen, wat een luxe. Het smaakt ons goed, Jaap heeft een omelet en Monique iets wat op French toast lijkt. Met een kopje thee erbij en een sapje is het weer goed te doen. Na het ontbijt besluiten we om naar een plaatselijke waterval te gaan.

We halen de sleutel van de auto op en gaan op pad. Het is een kwartiertje rijden naar de plek waar we heen willen. We parkeren onze auto en betalen de entree. En dan mogen we het park binnen. Het is een flink stuk afdalen naar de waterval, maar onderweg hebben we tussendoor mooie uitzichten hierop. Ook maken we natuurlijk onderweg redelijk wat foto's en filmpjes, zodat Jaap er vanavond hopelijk weer een leuk filmpje van kan maken. Dus ook hier zijn we tussendoor wel mee bezig. 






Het naar beneden lopen, naar de waterval toe, gaat eigenlijk best soepel. Alleen het idee dat we zometeen ook nog een keer terug moeten en dan al die trappen weer naar boven moeten lopen. We schatten dat het ongeveer 400 treden zijn, en zo'n 140 meter hoogteverschil. Maar eenmaal beneden aangekomen zag het er erg mooi uit. Ook waren we de enigen beneden, we zijn onderweg welgeteld 1 ander stel tegen gekomen. Dus ook die rust was erg fijn. We hebben een tijd beneden rond gelopen, foto's en filmpjes gemaakt en natuurlijk genoten van de waterval.




En na een tijd is het dan toch ook echt de bedoeling dat je weer terug naar boven loopt. Vooral Monique had het hier erg zwaar mee. Gelukkig was het niet zo heet (een graad of 23), maar de zon schijnt goed. Gelukkig hebben we een handdoek uit de logde meegenomen, zodat we af en toe ons gezicht even kunnen af deppen. Want zoals jullie al wel kunnen raden, is het nog steeds zweet weer. Na de nodige stops (vooral nodig voor Monique), hebben we alle treden weer bedwongen en is het erna nog een stuk redelijk vlak wandelen. In totaal was de wandeling een goede 4 kilometer en als we weer bij de ingang zijn drinken we nog een flesje koud water en genieten van de kolibries die rondvliegen en een eekhoorn die op zijn gemak wat banaan eet. Leuk om te zien. We vervolgen onze reis terug naar de Lodge, en willen onderweg nog een hapje eten.






We hadden op de heenweg een eettentje gezien, waar we bij gestopt zijn. Ook hier is er niet veel keus en we laten ons verrassen. Jaap vindt het lekker, Monique vindt dat er (wederom) teveel koriander inzit. Helaas wordt dat hier ook veel gebruikt. Gelukkig zit er een supermarktje bij het eettentje en kunnen we hier nog wat gekoeld bier, chips en koekjes inslaan. Want we hebben natuurlijk al wel bedacht dat we vandaag zeker nog een keer de jacuzzi ingaan met een koud biertje om te drinken. We rijden terug naar de Lodge. Het is buiten nog steeds droog, alleen wat bewolkt. We besluiten om eerst naar de watervallen op het terrein te lopen, zodat we daarna zeker dat biertje verdiend hebben. We smeren ons goed in met DEET, behalve ons gezicht waar we onderweg dan weer achterkomen, en gaan op pad met onze camera, Go-Pro , telefoons en een flesje drinken. Het eerste stuk herkennen we van gisteren, maar daarna wordt het ook voor ons een nieuw stuk. Ook dit is nog een aardig stuk klimmen en klauteren. 




Na een goede 1,5 kilometer zijn we zijn we bij de eerste waterval, genaamd Melody (melodie). Deze ziet er al erg mooi uit en vooral het bruggetje wat er voor langs loopt is ook zeker de moeite waard om overheen te lopen. Ook wel een beetje spannend of die niet in tweeën gaat breken, maar we hebben vertrouwen en het gaat goed. Hier maken we volop foto's en filmpjes, tot we last krijgen van de muggen en doorlopen naar de volgende waterval, genaamd El Silencio (de stilte). 




Deze zou 100 meter verderop moeten liggen, dus klauteren we nog even door. Dit is ook een mooie waterval, maar deze ligt wat meer verstopt. Vanaf een soort uitkijkpunt kunnen we ernaar kijken, maar we staan er niet recht voor. Ook her wordt het nodige beeldmateriaal gemaakt en worden we wederom door wat muggen lastig gevallen, dus lopen we door naar de 3e waterval: La Promesa (de belofte). 


Hier moeten we wel weer een stuk voor klauteren en trappen voor beklimmen, maar met zo'n naam moet het toch wel de mooiste waterval zijn. En dat is het! Zelfs van een afstandje ziet het al er indrukwekkend uit. We komen aan bij een soort strandje en lopen/ klauteren over een boomstam heen om in het midden uit te komen. Dit is ook de enige waterval waar een meertje bij is en je zou kunnen zwemmen. Nu is het water hier vrij koud en de temperatuur niet heel hoog, dus houden we het bij alleen kijken en met de schoenen in het water staan. Dit is ook een goede plek om te zien hoe waterdicht onze wandelschoenen zijn, maar ze kunnen aardig wat hebben. Ook hier lopen we een tijdje rond, genieten van de waterval en natuurlijk hoe we deze zo leuk mogelijk op de gevoelige plaat kunnen leggen. Na een tijdje ook hier te hebben rondgelopen en gekeken, besluiten we om terug te lopen. Er vallen een paar regendruppels en we hebben nu ook wel genoeg gezien.



We lopen weer over de boomstam en besluiten een meter te springen naar het strandje. Bij Jaap gaat dit natuurlijk erg goed, bij Monique iets minder. Ze zakt met een schoen bijna helemaal in de modder. Gelukkig zit deze strak genoeg, zodat ze hem er ook weer makkelijk uitkrijgt en we lopen terug. Het voordeel aan deze wandeling is, dat het klimwerk meer op de heenweg zat, want ook in deze wandeling zit zo'n 130 meter hoogteverschil en is het heen en terug zo'n 4,5 km lopen. Maar nu mogen we voornamelijk bergaf en dat blijft toch prettiger lopen. 



We horen wat onweer en gerommel als we teruglopen, maar nu hoeven we natuurlijk niet zoveel te stoppen voor leuke kiekjes en lopen we in 1 keer door naar de Lodge. Hier vraagt Monique bij de receptie waar ze haar schoenen schoon kan maken (stiekem hadden we al gelezen dat er een schoenen schoonmaakservice was, maar het blijft toch raar om te vragen of iemand anders je schoenen schoon wil maken) en de meneer die we het vroegen bood inderdaad aan om ze schoon te maken. Wat natuurlijk erg fijn is. Jaap gaat nog even met de Go-Pro de forellen onder water filmen en Monique bestelt zich een koffie. De schoenen zijn nog niet helemaal droog als we terug willen naar ons huisje, dus Jaap haalt heel lief wat andere schoenen op. 


Zo, en nu is het tijd voor een biertje in de jacuzzi! We spoelen ons allebei nog even af onder de douche voor we erin springen. Helaas is het water erg heet, zelfs zo heet dat je er niet goed in kunt zitten. We vullen het nog wat bij met koud water en zitten op de rand met de benen in het water. Mét natuurlijk het welverdiende koude biertje. Rond 17u00 gaan we richting de lobby, om te typen aan een blog en een filmpje te maken, onder het genot van een Mojito. Vanavond is er naast ons ook nog maar 1 stel, dus wordt de tafel weer lekker bij de haard gedekt, net als gisteren. En ook nu tijdens het bloggen en monteren zitten we heerlijk bij een haardvuurtje.

@ Wendy: wat leuk dat je meeleest! En natuurlijk hielden we je al een beetje op de hoogte via App, maar dan nu ook de hele verhalen. En we zullen proberen om wat meer rekening te houden met de kleur en grootte van het lettertype ;).
@ Theo & Ria: gelukkig is Jaap vaak de reddende engel als ik het echt te eng vind... Jammer van het weer in Nederland, hier valt het ons echt 100% mee tot nu toe. Weinig buien en lekker weer! Alleen de luchtvochtigheid blijft ons verbazen, maar goed dat is nu eenmaal wat het is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten