Zoals ons de laatste keren is bevallen, hebben we ook deze keer weer een overnachting gehad in de buurt van Schiphol. Ons vervoer stond om 8:30 klaar.
Wij waren mooi op tijd wat goed te doen is met een dergelijke tijd. Op Schiphol kwamen we al snel achter de eerste nadelen van een vlucht met Transavia. De bagage die we nee wilden nemen het ruim in voldeed niet aan de afmetingen. Iets te groot!
We hadden als de kleinste trolley voor in het vliegtuig, maar nog te groot. Dus de noodzakelijke zaken eruitgehaald en in een rugzak gedaan.
We waren dus verplicht om die trolley toch in te checken en hiemer hadden we drie stuks bagage voor in het ruim. Het gewicht was ook acceptabel omdat 1 koffer 600 gram te zwaar was maar de andere 5 kilo onder het Max gewicht. Dus het was ok.
Op Schiphol wat gegeten en door naar de gate. Hier een laatste controle en het vliegtuig in. Dat was wat aan de late kant, dus we vertrokken 'n klein half uur te laat.
De vlucht verliep rustig. En zoals het een goeie budget maatschappij betaamt moesten we natuurlijk betalen om wat te eten en te drinken. Maar goed, de noodle soep en de sandwich smaakte goed.
De landing verliep prima, alleen mochten we daarna in de rij voor de douane. Nu hebben we al in veel rijen gestaan, maar we denken dat deze met stip bovenaan staat omdat we zo lang mochten wachten. We hebben er ruim een uur over gedaan, maar gelukkig was onze bagage er nog en de meneer die ons naar Rabat zou brengen was ook nog niet weg. Ook waren wij de eersten van het groepje mensen dat hij mee moest nemen. Snel nog wat geld gepind en een flesje water gekocht en gewacht op de rest van het groepje wat mee zou reizen naar Rabat. Na een minuut of 30 was iedereen gearriveerd en konden we verder op pad.
De reis naar Rabat duurde nog zo'n 2 uur. We hebben onderweg nog wat zitten dutten en natuurlijk ook nog van het uitzicht genoten. Alle gebouwen lijken wel veel op elkaar, vierkantig, plat dak en dezelfde bouwstijl.
In Rabat aangekomen brachten we eerst 4 mensen weg die een ander onderkomen hadden. Een jongen en meisje wat nog bij ons in de bus zitten, blijken in dezelfde riad te slapen. Gelukkig duurt het voor ons ook niet meer lang voor we in onze riad zijn. Deze ziet er mooi en sfeervol uit.
We hebben onze kamers bekeken en zijn erna meteen op pad gegaan. Het is best lastig om een weg uit de Medina te banen, maar we zijn er aardig in geslaagd. Alleen het vinden van een kroeg waar ze bier schenken, bleek wat lastiger. Maar na een uur rondzwerven, vragen en stug doorlopen hebben we een leuk tentje gevonden. En belangrijker nog: ze hebben bier! We beginnen met een bekende Heineken, om daarna lekker door te gaan met lokaal bier. Het is wel echt een mannentent, na Monique is er nog 1 andere vrouw binnen gekomen.
We hebben onze kamers bekeken en zijn erna meteen op pad gegaan. Het is best lastig om een weg uit de Medina te banen, maar we zijn er aardig in geslaagd. Alleen het vinden van een kroeg waar ze bier schenken, bleek wat lastiger. Maar na een uur rondzwerven, vragen en stug doorlopen hebben we een leuk tentje gevonden. En belangrijker nog: ze hebben bier! We beginnen met een bekende Heineken, om daarna lekker door te gaan met lokaal bier. Het is wel echt een mannentent, na Monique is er nog 1 andere vrouw binnen gekomen.
Na de biertjes hebben we nog een hapje gegeten (Jaap een pizza en Monique een hamburger), om daarna terug te lopen naar onze riad. We hebben er weer een goede eerste dag opzitten en morgen gaa we deze stad verder verkennen.
Gelukkig dat jullie nog een kroegje vonden waar ze bier verkochten,anders hadden jullie maar dorst moeten lijden en dat was toch jammer geweest. Morgen met de trein hopenlijk bevalt dat goed dikke kus xxx
BeantwoordenVerwijderen