zaterdag 23 november 2019

Dag 23: Kaapstad - Amsterdam

Mede door alle wijntjes van gisteravond hebben we vannacht aardig goed in ons kleine bedje geslapen. Maar helaas zit onze tijd in Zuid Afrika er weer bijna op. We pakken vast deels onze koffer in en gaan rond 9u30 naar de ontbijtzaal, waar Theo en Ria ons even later vergezellen voor het laatste ontbijtje in het hotel. Na het ontbijt pakken we onze laatste spullen in en regelt Theo iemand die ook onze koffers naar beneden zal tillen rond 10u50. Maar ongeduldig als we zijn, heeft Jaap alvast de kleinere koffers naar beneden gesjouwd. Monique wacht nog met de laatste koffer, maar als er om 11u00 nog niemand is, sjouwt ze deze zelf maar naar beneden. We checken uit en rijden achter elkaar aan naar de Kirstenbosch botanische tuin. Hier zijn we al een aantal keer langs gereden en we zijn benieuwd hoe het er uit ziet. Helaas is het bewolkt vandaag en begint het wat te miezeren als we in de auto stappen. 

Na een minuut of 10 zijn we bij Kirstenbosch en aan de parkeerplaats te zien, is het al aardig druk. Gelukkig vinden we vrij snel een plek en gaan we de tuin in. Het ziet er allemaal erg mooi uit, het is alleen jammer dat er niet heel veel verschillende planten in bloei staan. En het is jammer dat het steeds harder begint te regenen. Na een uurtje zoeken we het restaurant op voor een drankje en maken we een plan voor de rest van de middag. Het idee is om naar het Two Oceans Aquarium in Waterfront te gaan, aangezien deze goed aan staat geschreven en het daar overdekt is, mocht de regen aanhouden. Ook zijn er bij het Waterfront meerdere kroegen en is het een gezellige wijk om in te zijn. Dus stappen we weer in de auto’s en rijden naar het Waterfront.

















We parkeren onze auto in een parkeergarage en gaan eerst wat lunchen. We vinden een leuk tentje, waar we allemaal een klein gerecht nemen. En dan gaan we naar het Aquarium. We zien hier allerhande zeedieren. Het is ruim opgezet en er zijn voldoende vissen te zien. De ene is wat mooier dan de andere, maar leuk om hier rond te lopen. We mogen op een plek zelfs een zeester en wat zeewier aanraken, dit is leuk om te mogen doen. We lopen hier op ons gemak rond en als we alles hebben gezien, gaan we een kroeg opzoeken. Maar niet voordat we een spel kaarten hebben gekocht, zodat we kunnen toepen. We komen uit in een Belgisch cafe, waar we wat drankjes nuttigen en samen toepen. We delen nog wat bitterballen en friet (de garnaalkroketten waren helaas op) en blijven hier tot 21u00 zitten. 







Het is tijd om naar het vliegveld te gaan. Voor de parkeergarage is het erg druk op de weg, maar gelukkig valt dat mee als we er rijden. Mensen moeten flink afremmen voor verkeersdrempels. We tanken de auto nog even vol en zetten deze dan af bij het vliegveld. We lopen naar de vertrekhal, kleden ons nog om en checken de koffers in. Onze handbagage gaat door de controle, maar die van Theo moet er wat vaker door. Hij heeft er schaartjes inzitten, die eigenlijk niet mee mogen. Maar hij wordt gematst en mag ze wel meenemen. 

Het is al druk bij de gate en we mogen nog even wachten voor we mogen boarden. Maar gelukkig mogen we na een tijdje aan boord, we zitten vandaag op de een na laatste rij. De vlucht verloopt verder, op wat turbulentie na, voorspoedig en we kunnen deze keer beiden aardig wat dutten in het vliegtuig. En dan landen we, na een vlucht van ongeveer 11 uur, rond 11u00 op Schiphol. Het duurt een tijd voor we het vliegtuig uit zijn en dan moeten we ook nog een tijd wachten tot we naar beneden mogen voor de paspoortcontrole. Maar het voordeel is dat het bij Theo en Ria voorspoediger ging en zij onze koffers al hebben gedetecteerd. We hoeven bij de bagageband dus niet meer te wachten en te zoeken. Als we de aankomsthal in lopen, zien we Wendy en Teun al staan. Zij gaan een dagje anar het Rijksmuseum en hadden bedacht dat ze wel even een kopje koffie met ons konden drinken. Dit is een leuke en aangename verrassing. We kletsen even bij en gaan na de koffie met de shuttlebus naar het hotel. We zijn toch wel gaar en willen naar huis na een fantastische vakantie. 

@ Bianca & Liang: Dat is zeker gelukt :).
@ C&A: Het was inderdaad gezellig de laatste dagen samen. En de vlucht hebben we ook goed overleefd ;)
@ Trix: Leuk dat je mee gelezen en genoten hebt :)

@ Ine: Leuk dat je mee las en van onze verhalen, foto’s en filmpjes hebt genoten :)

vrijdag 22 november 2019

Dag 22: Kaapstad

Vannacht hebben we iets beter geslapen, nu we weten dat we beiden op onze eigen kant moeten blijven liggen. We ontbijten samen met Theo en Ria en maken een plan voor wat te doen vandaag. We willen niet heel veel doen vandaag, maar we willen wel nog iets ondernemen voor we vanavond bij De Grendel gaan eten. We besluiten om samen naar Silvermine Nature Reserve te rijden. Als het goed is rijden we een mooie route er naar toe en moet het ook een mooi park zijn om te wandelen.

Als we onderweg naar Silvermine gaan, zien we heel veel mensen snel wandelen. Het lijkt wel een marathon maar dan voor snel wandelaars. Sommigen lopen ook met z’n tweeĆ«n met een touw aan elkaar. Maar wij zitten comfortabel in onze auto en moeten er niet aan denken om deze bergen op en af te lopen, het lijkt ons best zwaar. Na een tijdje komen we aan bij Silvermine Nature Reserve, maar helaas kunnen we hier niet met credit card betalen en hebben we samen te weinig cash om de entree te kunnen betalen. Dus mogen we het park niet in en draaien we maar om. We stoppen wel nog even bij het uitzichtpunt en maken een paar mooie foto’s en een plan B.





We besluiten de bergweg te vervolgen en naar Hout Bay te gaan, volgens een paar Belgen die we onderweg is dit een goede plek om te zijn in Kaapstad. De weg erheen is erg mooi, we rijden over een mooie bergweg en een pas genaamd Chapman’s peak. We stoppen een paar keer om van het mooie uitzicht te genieten.







In Hout Bay aangekomen, ziet het er best gezellig uit. We lopen er een rondje bij de haven. Helaas komen er een aantal kinderen bedelen en doet Hout Bay ook niet zo gezellig aan als dat we in eerste instantie dachten. We gaan wel nog even bij een tentje zitten om wat te eten, maar ook dit spreekt ons niet aan. We besluiten om door te rijden naar Camp’s Bay. Hier hebben 3 jaar geleden ook een lunch genuttigd en hier hebben we goede herinneringen aan. 





We komen uit op dezelfde parkeerplaats als toen en ook weer bij hetzelfde eettentje. De rest heeft te weinig vis naar onze gading. We bestellen wat sushi, oesters voor Theo en Jaap, gamba’s, sashimi en mosselen om te delen. En met een glas bier of wijn erbij zitten we wel aan een een drukke straat, maar genieten we van het eten en de zon.

Dan is het tijd om nog even terug te gaan naar het hotel om lekker bij het zwembad te relaxen. Dit is het enige hotel met een lekker verwarmd buiten zwembad en het water is heerlijk. Na het relaxen is het tijd om ons klaar te maken voor het avondeten, om 18u30 pakken we een Uber naar De Grendel.


Bij de Grendel gaan we voor 9 gangen met bijpassende wijnen. Jammer genoeg kunnen ze niet aan Rust en Vrede tippen, maar we hebben een gezellige avond met over het algemeen prima eten en soms wat wonderlijke keuzes. Maar aan het eind van de avond heeft iedereen zijn buik meer dan vol en komt er gelukkig wel snel een Uber om ons weer naar het hotel te brengen. We maken ons op voor de laatste nacht in Kaapstad.






donderdag 21 november 2019

Dag 21: Kaapstad

Helaas bleek het bed toch wat aan de kleine kant te zijn en hebben we elkaar vannacht aardig in de weg gelegen. Ook is de kamer erg licht, je zou denken dat we hier inmiddels aan gewend zouden zijn, maar dat is helaas niet zo. Tegen 9u30 zitten we aan het ontbijt en een minuut of 20 later komen Theo en Ria bij ons zitten. We ontbijten samen en dan pakken we snel onze spullen. Om 13u00 hebben we een tour naar Robbeneiland geboekt en we willen op tijd bij het Waterfront zijn. We gaan met onze auto, want dan kan Monique rijden en de weg gaat voorspoedig. We zijn rond 11u30 bij het Waterfront en kunnen de auto in een parkeergarage parkeren. We twijfelen nog of we een vest zullen meenemen, maar het zonnetje schijnt en we hebben er vertrouwen in. We zoeken vast waar we ons straks moeten melden en drinken nog een drankje op een terras. Volgens Theo hebben ze hier een goede kaart voor vanavond, maar we gaan zien wat de dag brengt.







Om 12u30 melden we ons bij de plek waar de boot zal vertrekken. We mogen mooi achteraan aansluiten en wachten tot we de boot (een veerpont voor passagiers) op mogen. Monique neemt nog even een tabletje tegen zeeziekte in en dan mogen we rond 12u50 de boot op. Iets na 13u00 vertrekken we en het is een beetje een hobbelige tocht. Gelukkig zijn we er na een half uurtje. Na een kleine sanitaire stop mogen we een bus in. Deze zit helemaal vol, met voornamelijk Turkse mensen. Ook hebben we een paar Duitsers en een paar Zuid-Afrikanen in onze bus zitten. We rijden maar liefst 300 meter en dan mogen we al weer uitstappen, we zijn bij de gevangenis aangekomen, waar het eerste deel van de toer begint. We worden ontvangen door een man die 4 jaar vast heeft gezeten op Robbeneiland. Helaas is deze man niet altijd goed te verstaan, dus we krijgen niet alles mee van wat hij zegt. Hij vertelt eerst van alles buiten de gevangenis, dan gaan we naar binnen naar een grote zaal en krijgen we uitleg over de omstandigheden voor de gevangenen in de gevangenis. Het matje wat je op 1 van de foto's ziet, is heel lang het matras geweest voor de gevangenen. Pas later kwamen de stapelbedden. We lopen door naar een binnenplaats en krijgen daarna cel nummer 7 te zien, dit is de cel waar Nelson Mandela heeft gezeten. En dan zit het gevangenis deel erop. 












We mogen weer een bus in en hebben een nieuwe gids, die ons nog in de bus over het eiland rond zal leiden. De naam Robbeneiland is door de Nederlanders bedacht, omdat er robben (zeehonden) op het eiland zaten toen ze het ontdekten. Nu wonen er vooral de mensen die bij het museum werken op het eiland en zij gebruiken de veerboot om hun boodschappen op het vaste land te halen. Na een tijd hebben we een stop, hier is een winkeltje en zijn er toiletten. We halen wat chips voor in de bus en als we weer verder gaan, neemt een Turkse gids de microfoon over, want alle Turkse mensen die in de bus zitten snappen het Engels niet en nu gaat zij even alles vertalen wat er gezegd is. Dit duurde erg lang voor ons gevoel en wij begrepen hier natuurlijk niets van. Maar na een hele tijd krijgt de gids weer de microfoon terug en bedankt hij iedereen voor de aandacht, we zijn weer bij de boot aangekomen. Nu hebben we een luxere boot, met leren stoelen en aan beide kanten ramen. Wederom hebben we een hobbelige tocht, maar we zijn al na 20 minuten weer op het vaste land. En we worden verwelkomd door 2 zeezonden.




We gaan met z’n vieren in het zonnetje op een terras zitten en Ria en Monique halen toch nog even een lange broek/ rok uit de auto en een vest. Ze hebben het toch wel fris gekregen. We delen wat tonijn tartaar en sushi samen en besluiten er nog wat sushi bij te bestellen. Helaas is dit wat veel, waardoor we denken dat we de rest van de avond ook niet meer hoeven te eten. Maar we zullen het gaan zien. We bestellen nog wat te drinken en als de zon achter de huizen is verdwenen, lopen we nog wat rond bij het Waterfront. Er zijn nog wat Afrikaanse roepen aan het dansen en muziek aan het maken, wat voor een gezellige sfeer zorgt. Maar na een tijdje zijn we wel uitgewandeld en gaan we lekker terug naar het hotel.


Jaap regelt een plekje bij de haard en we drinken onze overgebleven wijn van gisteren op en gaan samen toepen. Zo zitten we een tijd gezellig samen bij de haard en toepen en drinken we wat. Maar rond 23u30 houden we het voor gezien en gaan we lekker naar onze kamer om hopelijk lekker te slapen.