Dag 21: Uvita - Amsterdam

We hebben vanochtend onze wekker mooi op tijd staan, aangezien we rond 7u00 in de auto willen zitten. Het is een reis van 3,5 uur en we willen onderweg nog ergens ontbijten. Ook moeten we natuurlijk de auto nog inleveren bij het vliegveld en we zullen om 14u15 vertrekken naar Panama City.

We zitten inderdaad mooi op tijd in de auto en de reis gaat erg voorspoedig. Het is helemaal niet druk op de weg en we kunnen mooi doorrijden. Onderweg stoppen we bij een tentje waar erg veel auto's staan voor een ontbijtje. We bestellen beiden een jus d'orange en wat scrambled eggs met bacon en toast. Helaas is het ontbijt niet heel bijzonder, alles is erg vet. Maar goed, we hebben iets binnen en vervolgen onze reis.

We komen mooi op tijd bij het afgifte punt aan, waar de auto gecontroleerd wordt en wij alle spullen uit onze auto halen. Met een shuttle busje worden we naar het vliegveld gebracht. We hadden ergens gelezen dat je een bedrag op het vliegveld moest betalen om Costa Rica weer uit te mogen, dus we lopen naar deze balie. Maar de mevrouw verwijst ons naar de incheckbalie, waar we dan ook maar heen lopen. We konden helaas niet van tevoren inchecken, dus hebben we voor beide vluchten stoelen bijna helemaal achteraan in het vliegtuig. Volgens de man die ons incheckt kunnen we in Panama nog proberen om andere stoelen naar Amsterdam te krijgen, maar dit kan hij helaas niet regelen. Dan maar door naar de douane, waar alles ook erg vlekkeloos gaat. We hebben, zoals bijna altijd, weer ruim de tijd om nog even rond te struinen op het vliegveld en onze laatste colones te verbrassen. 

Ons vliegtuig vertrekt mooi op tijd en na een rustige vlucht komen we aan in Panama City. Hier proberen we om onze stoelen, we zitten hier echt in de laatste rij, nog te veranderen. Er staat al een hele rij, maar we mogen er langs lopen om hiernaar te laten kijken. De vlucht zit nagenoeg helemaal vol, maar er zijn nog andere plaatsen aan het raam. Deze nemen we en Monique heeft nog wel zin in een hotdog, die nog even lekker verorberd wordt. Daarna is het weer wachten tot we mogen boarden en gaan vertrekken. Maar ook dit loopt allemaal aardig soepel en ook deze vlucht vertrekt mooi op tijd. Vanuit de cockpit wordt er aangegeven dat we een stuk om gaan vliegen, i.v.m. de orkaan Maria waar we natuurlijk niet overheen willen vliegen, maar we zouden nog steeds op tijd moeten landen. 

De vlucht is wel wat hobbeliger dan anders, maar gelukkig geen heftige turbulentie. Allebei dutten we redelijk wat tijdens de vlucht, waardoor we om 12u30 redelijk uitgerust in Nederland aankomen. Als we het vliegtuig uit zijn, worden we meteen verwelkomd door marechaussee met drugshonden, maar gelukkig hebben we natuurlijk niets bij ons. Ook mogen we ons paspoort even laten zien, om daarna door te lopen naar de douane. Na een half uur zijn we bij de bagagebanden, die helaas nog niet draaien. Dit blijkt ook nog een tijd te gaan duren, we staan er al een half uur voordat de eerste koffers op de band liggen. En na nog eens 10 minuten komen die van ons. Helaas houdt dit in dat we de shuttle naar het hotel hebben gemist en dan buiten nog een half uur op de volgende moeten wachten. Dit is wel jammer, want we hadden natuurlijk al op weg naar huis willen zijn. Maar helaas is het niet anders. Maar goed, bij het Vandervalk aangekomen, haalt Jaap de auto op en rijden we lekker weer naar huis. Onderweg hebben we nog wat files, maar rond 17u00 zijn we dan eindelijk thuis, na een heerlijke vakantie!

Dag 20: Uvita

En dan is onze laatste volledige dag hier in Costa Rica aangebroken. We zijn wederom weer erg vroeg wakker, maar hebben voor vandaag eigenlijk niets in de planning. Dus blijven we lekker tot 9u15 in bed liggen. Dan staan we op, ziet Jaap dat we een nieuw huisdier hebben buiten, namelijk een wandelende tak. Na hier even naar gekeken te hebben, gaan we in het dorpje ontbijten. We hadden gisteren al een gezellig tentje gespot en willen daar gaan zitten.

Er is nog een tafel vrij en we bestellen beiden een omelet, die ons erg goed smaakt. Hierna gaan we naar Playa Uvita, waar je bij eb naar de WhaleJaap 's Tail kan lopen. We parkeren onze auto in de buurt, betalen de entree en lopen naar het strand. Het zonnetje schijnt en het is al lekker warm. We besluiten om met de voetjes in het water te gaan lopen, om zo wat te kunnen afkoelen. Helaas is het water erg warm (jacuzzi warm), dus afkoelen lukt niet erg. Ook begint het al vloed te worden en kunnen we niet naar de Whale's Tail lopen. We besluiten om terug te lopen, nadat we nog wat foto's hebben gemaakt.

We stappen weer in de auto en bedenken wat we willen doen. Eigenlijk hebben niet echt zin om nog heel actief te zijn. We besluiten terug te gaan naar het hotel, en kunnen hier eventueel nog naar een waterval lopen. Maar terug bij ons huisje gaan we toch eerst lekker een biertje drinken. En hierna hebben we niet meer echt zin om te gaan wandelen. Dus gaan we lekker bij het zwembad liggen, delen samen een pizzabroodje en gaat Monique natuurlijk nog even baantjes zwemmen.

We pakken aan het eind van de middag vast onze koffers in, springen nog lekker onder de douche en gaan voor de laatste keer in het dorpje een hapje eten. We gaan naar hetzelfde tentje als vanochtend, waar Jaap voor de tenderloin gaat en Monique voor een tonijnburger. Beiden smaken erg goed, we zijn blij met onze keuze. En als afsluiter moeten we nog een gebakje delen, want daar staan ze schijnbaar om bekend. Het wordt een Lemon Pie. Helaas hebben we geen foto, maar het was heerlijk. Jaap neemt nog een afsluitend biertje en Monique een koffie, want we moeten nog over de dirtroad naar het hotel toe.

Hier nemen we nog ter afsluiting een cocktail op het terras, die erg lekker maar ook goed sterk was. En dan is het alweer onze laatste nacht hier. Morgen willen we rond 7u00 vertrekken, we vliegen om 14u15 en het is zo'n 3,5 uur rijden. Dan mogen we de auto nog inleveren en iets speling is altijd wel fijn.

@ Theo & Ria: was weer een leuk filmpje he? Vonden wij ook, en het was nóg leuker om echt op die ATV te zitten :).

Dag 19: Uvita

Nog even als aanvulling op de blog van gisteren: als we in ons huisje komen is het daar redelijk donker, want we hebben niet zoveel lampen aan. Monique loopt richting wasbakken en voelt dat ze half op iets staat en ziet iets wegspringen. We doen de lampen aan en het blijkt een kikker te zijn. Best een schattig beestje, maar voor de nacht willen we hem toch graag buiten hebben. En aangezien we niet weten of hij giftig is, durven we hem niet zomaar op te pakken. Jaap probeert hem met ons hotel informatie boekje naar buiten te jagen, maar hij gaat in een kleine spleet naast het kastje van de wastafel zitten. Dan maar de selfie stick pakken, dit werkt beter. Hij probeert nog af en toe de andere kant op te springen, maar we weten hem toch buiten te krijgen. Daar zit hij nog een hele tijd zielig voor de deur, maar gaat na een tijdje dan toch verder. En wij kunnen rustig naar bed.

Nadat we gisteren nog een tijdje hadden zitten nadenken wat we vandaag als laatste "grote" activiteit hier wilden doen, werd het toch ATV (quad) rijden. Doordat we een aardig glazen huis hebben en er niet overal een gordijn zit, waren we mooi vroeg wakker. Na ons bekende yoghurt met fruit en granola ontbijt, hebben we onze rugzak gepakt en zijn op pad gegaan. Het is naar het dorp een km of 3 rijden, maar doordat de helft dirtroad is, doen we er zo'n 15 minuten over. 

Maar we zijn nog mooi op tijd. Natuurlijk moeten we een formulier tekenen dat we dit vrijwillig doen, maar dat doen we ook. We hebben er veel zin in. We wachten nog even tot de groep compleet is, in totaal rijden er naast ons nog 5 anderen mee en Luis, een van de gidsen, rijdt in side by side buggy met zijn broertje erbij en Diego, de andere gids, sluit de rij. We krijgen een kleine uitleg over hoe de ATV werkt en dan gaan we op pad. We rijden eerst een stukje in de buurt om het gevoel met de ATV te krijgen. Luis rijdt voorop, Monique erachter, daarachter Jaap en de rest sluit de rij. Het is wel weer leuk om voorop te mogen rijden. 

Het inrij rondje gaat goed en we gaan op pad. Het eerste stuk is een stuk gewone weg, waar we een km of 50 per uur gaan, maar hier gaan we snel vanaf en gaan een keien weg op. Toch valt het hobbelen hier nog erg mee. Na een tijdje stoppen we, om even van het uitzicht te genieten. Vanaf de plek waar we staan, kunnen we de Whale's Tale (de zand formatie die aan het strand van Uvita ligt die een perfecte natuurlijke weergave van een walvis staart vormt) erg goed zien. Natuurljk maken we hier wat foto's en genieten van het uitzicht. Dan is het tijd om verder te gaan.

We stappen allemaal weer op onze ATV, maar niet voordat we deze in 4WD hebben gezet. Het gaat wat avontuurlijker worden. We vervolgen onze weg richting de watervallen. We gaan door waterplassen, over hobbelige keien wegen en door modder. Hoe langer we erop zitten, hoe leuker het wordt en hoe meer en harder je durft. Bij de waterval (San Luis) stoppen we en lopen we het laatste stuk. Het is erg glibberig en er ligt veel modder. We zijn wederom blij dat we onze wandelschoenen hebben aangedaan. Na een tijdje bij de waterval te hebben gekeken en natuurlijk kiekjes hebben gemaakt, gaan we weer naar beneden en vervolgen we onze weg met de ATV. We stoppen nog voor een luiaard die in de boom zit en de volgende stop is een klein winkeltje, waar we wat te drinken kunnen kopen. We drinken beiden een biertje (ja al om 10:40, maar je gaat er beter van rijden) en krijgen een stukje bananencake met chocolade aangeboden, wat erg lekker smaakt. 

Volgens Luis komt nu het ruige gedeelte en dat klopt wel. We gaan over een redelijke smalle en erg hobbelige weg met grote keien, drempels, geulen in de weg, etc. Maar wat is dit leuk! We genieten beiden volop van deze toer. We stoppen nog een keer bij een uitkijkpunt, om daarna weer verder te gaan. Na een tijdje begint het hard te regenen. We stoppen en om eventueel regenkleding aan te doen, maar deze hebben we niet bij ons. Dus rijden we door. Het regent even heel erg hard, maar na een kleine 10 minuten stopt het ook weer en schijnt het zonnetje weer. Het is perfect weer voor deze tocht. Zo rijden we lekker door, het ene stuk weg is wat begaanbaarder dan het andere stuk, maar het blijft super. 

We stoppen nog bij een waterval vrij dicht bij ons hotel. Hier kan je het water in en eventueel van een natuurlijke glijbaan af. Maar de weg omhoog is glibberig en stijl en we hebben geen waterschoenen bij ons. Jaap klautert natuurlijk wel naar boven, Monique houdt het bij filmpjes maken. Als iedereen klaar is met zwemmen en glijden, wacht Diego boven op ons met vers gesneden ananas, mango en watermeloen. Een erg smaakvolle snack. We bellen nog even om Ad met zijn verjaardag de feliciteren en dan rijden we terug naar het stadje. Alles is perfect gegaan, maar bij de laatste keer afremmen rijdt Monique natuurlijk vol tegen de jongen voor haar op. Gelukkig ging het niet hard en is iedereen ongedeerd gebleven. Toch jammer dat dit dan in de laatste minuten nog moet gebeuren. Maar wat was het een belevenis. Echt heel anders dan quad rijden in Nederland.

We besluiten om naar het hotel te gaan, om hier een duik te kunnen nemen en wat te eten. In het zwembad koelen we heerlijk af en na wat chicken wings en calamari te hebben gegeten is het tijd voor de (bijna) dagelijkse baantjes zwemmen van Monique.  We drinken nog een biertje en gaan daarna naar ons eigen terras. Hier kunnen we mooi klooien met een filmpje en alvast de blog typen, voordat we straks weer een hapje in het dorp gaan eten. En dan morgen de laatste dag alweer. Tot nu toe staat er weinig op de planning, eens kijken of we nog naar het strand kunnen.

@ Ad & Hennie: Fijn dat jullie weer veilig thuis zijn. 

@ Theo & Ria: Het gaat inderdaad snel, maar we hebben erg veel leuke dingen gedaan en gezien. En de sushi was inderdaad heerlijk!

@ Karen: Thanks voor het duimen voor goed weer. Het is tot nu toe, op 2 korte buitjes  na, droog geweest :).

Dag 18: Manuel Antonio - Uvita

Vandaag vertrekken we naar ons laatste hotel in Costa Rica. We slapen iets uit en gaan rond 9:00 naar de ontbijtzaal. Hier eten we weer een lekkere yoghurt en dan gaan we terug naar de kamer om onze koffers te pakken. We hebben een mooie tijd gehad in Manuel Antonio met helaas in de middagen redelijk wat regen.

We hebben de grootste attractie van deze plaats niet bezocht, dit is namelijk het Manuel Antonio National Park en ook het strand hebben we niet bezocht. Wel hebben we erg tof kunnen jetskieën en ook de ziplining tour was wederom een groot succes. Voor de liefhebbers van de foto's van het ziplining, er staan wat extra foto's bij gisteren.....

Maar we laten dit nu allemaal achter ons en gaan verder naar Uvita, dit is een goed uur rijden. Als we weggaan is het nog bewolkt maar onderweg trekt het aardig open. We zien soms de oceaan aan de rechterzijde met mooie inhammen en privé stranden.

Het laatste stuk rijden we 2 kilometer over een zeer slechte weg, maar deze leidt ons de heuvel op naar het hotel. We hebben namelijk een hotel met uitzicht over de bossen en erachter de oceaan. Maar goed, om dit mooie uitzicht te kunnen hebben, moeten we een keienweg omhoog, die je alleen met een 4X4 auto hoort te bereiden. 2 weken geleden was er een andere stel met een gewone auto, en die hebben de klim niet voor elkaar gekregen. Gelukkig komen we met onze SUV zonder problemen boven. We zijn wat aan de vroeg kant, maar kunnen na even van het uitzicht, de zon en een welkomstcocktail te hebben genoten naar onze kamer.

Dit is wederom een privé villa met wederom uitzicht naar oceaan. Drie zijden van deze villa zijn volledig van glas zodat je overal dit mooie zicht hebt. Alleen de achterkant is niet van glas, aan de achterkant zit de badkamer. Het is een prachtige villa met een nog mooier uitzicht. Aan de voorkant een overkapping met een mooie grote bank waar ik deze blog op aan het typen ben. 

Na het inchecken en de spullen op de kamer zetten is het 13:00 en gaan we weer terug naar het dorpje. We eten een hapje en kijken daarna nog wat rond. Het is een klein dorpje. Rond 15:00 gaan we weer terug naar het hotel en naarmate we hoger op de berg komen wordt het mistiger. Ook de regen komt ons tegemoet. In ons huisje gaan we lekker op de bank zitten en kijken wat we morgen gaan doen. Het is uiteindelijk een ATV-tour geworden. Hier morgen waarschijnlijk wel een filmpje van. Monique trekt de zwemkleren aan, en gaat ondanks de regen zwemmen. Jaap kiest ervoor lekker met een biertje op de bank te blijven zitten en als het dan rond 17:45 donker is geworden komt Monique terug van het zwemmen.

Na nog even bij de kamer te hebben gezeten besluiten we naar een Sushi "restaurant" te gaan. Het is ondertussen flink aan het regenen, maar we wagen toch de off-road weg naar het beneden. Onderweg blijft het gieten en als we aankomen moet we zelfs de 10 meter van auto naar overkapping met paraplu lopen, anders zouden we zeiknat worden.

We zitten in een soort keet waar ze heerlijke sushi maken. We bestellen 3 sushi rollen met een biertje en het smaakt voortreffelijk. Tripadvisor maakt dat we hier gegeten hebben, anders zou je hier zo aan voorbij rijden.

@ Ad & Hennie: Geniet nog van Berlijn! En de Reichstag is imposant he? Zijn jullie ook in de koepel geweest?
@ Theo & Ria: Dat ziplinen is inderdaad erg gaaf en sommige stukken gaan ook lekker hard! En het naar beneden gaan was minder eng dan de Tarzan swing.

Dag 17: Manuel Antonio

Vandaag staat ons weer een leuke activiteit te wachten, we mogen weer gaan ziplinen. We worden al mooi op tijd opgehaald, dus na een ontbijt met yoghurt en granola gaan we met het golfkarretje naar beneden. We trekken onze wandelschoenen bij de auto aan en verwachten nog een goede 10 minuten te mogen wachten, maar het busje is er al. We zijn de eersten die opgehaald worden, na ons worden er nog 3 duo's opgehaald.

We rijden nog een half uurtje en dan zijn we op de plek waar we moeten zijn. Het laatste stuk was over een hobbelige weg, door velden van palmbomen en het zonnetje schijnt volop. We hebben weer super veel zin in vandaag, zeker omdat we weten wat we een beetje kunnen verwachten. Iedereen kan nog een kopje koffie of water drinken en van het toilet gebruik maken en dan worden de harnassen aan gedaan. We worden goed strak ingesnoerd, zodat we er straks natuurlijk niet uit zullen vallen. We zijn trouwens de enigen die geen Spaans spreken, dus voor ons leggen ze alles ook in het Engels uit. We krijgen eerst een uitleg over het ziplinen en wat opvalt is dat we hier niet zelf hoeven te remmen en dat we maar aan 1 kabel hangen. Er hangt een soort triangel waar je je aan vast kunt houden. We lopen naar de eerste zipline. En dan mogen we weer. De eerste is een korte, om even te kunnen wennen. Maar wat is dit leuk om weer te doen.

Tussen deze ziplines zit af en toe een iets langere wandeling, wat hangbruggen en onderweg komen we helaas erg veel spinnen tegen. Een van de gidsen heeft er een handje van om ze dan te pakken en uitleg te geven. Dit is helaas niet aan Monique besteed en die gaat dan graag iets verder weg staan. Bij zipline 4 en 5 mag je wat andere posities uitproberen, in plaats van het standaard hangen met je knieën gebogen en enkels gekruist. We willen beiden graag eens ondersteboven hangen, dus dat kan geregeld worden. De eerste kabel gaat bij ons beiden erg goed. Bij de 2e kabel heeft Monique haar benen niet goed vast, dus draait ze helaas snel weer rechtop. Het lijkt alsof we bij deze ziplines meer mogen klooien over hoe we ziplinen. Achterstevoren is geen probleem, al draaiende, gewoon recht. En je hoeft je geen zorgen over het remmen te maken, want dat doen zij voor je. Dus we hoeven alleen maar te genieten en af en toe een stukje te wandelen.

Hier nog wat foto's van de fotograaf van het ziplinen

We kunnen zelfs bij de langste zipline tegelijk gaan, doordat er 2 kabels naast elkaar hangen. Ook dit is erg leuk, omdat je tegelijk mag gaan en dus niet op elkaar hoeft te wachten. Het gaat allemaal weer veel te snel en voordat we het weten hebben we de 10 kabels gehad. Er was al wel verteld dat er een verrassing was, maar niet wat dit was. Nou, deze kwam dus aan het eind. Het duurde even voordat het doordrong dat we nog op een platform een aantal meter boven de grond stonden. Maar we mochten vanaf een meter of 12 naar beneden springen. Natuurlijk zaten we wel vast aan een touw en werden we rustig naar beneden gelaten, maar het was weer een nieuwe en leuke ervaring.

Terug bij het beginpunt krijgen we nog een lunch aan geboden, met een kippenpoot, rijst, bonen, salade en gebakken banaan. En dat smaakte prima, de kippenpoot en gebakken banaan althans. De rest is niet echt aan ons besteed. Na de foto's wederom gekocht te hebben en nog even te hebben gezeten, worden we weer terug gebracht naar het hotel.

Hier duiken we ter verkoeling het zwembad in en bestellen natuurlijk een biertje en wat tonijn. Na een uurtje gaan we nog even naar onze kamer, want we willen om 15u30 de wandeling doen die het hotel op eigen terrein organiseert. Het hotel is een jaar of 3 geleden een programma begonnen om de Geelvleugelara (Scarlet Macaw) te helpen om hier te overleven. Helaas begint het om 15u00 hard te regenen, maar dit biedt wel de mogelijkheid om eindelijk onze regenjassen uit te proberen. We zien tijdens de wandeling een luiaard, een aantal Scarlet Macaws en wat apen die een eindje verder in een boom aan het spelen zijn. Voor de rest houdt iedereen zich schuil. Maar het is leuk om een stukje te wandelen over het terrein, hoewel het erg drassig is. Maar gelukkig hebben we onze wandelschoenen aan en blijven onze voeten lekker droog.

We wilden vandaag eigenlijk het stadje in om een hapje te eten, maar we hebben weinig zin om daar in de regen rond te lopen. Dus dan eten we maar weer in het hotel. We borrelen wat en eten er een stokje saté en bruschetta bij. En we beginnen mooi op tijd aan het filmpje. Dit keer kijken we alle fragmenten samen, om er weer iets leuks van te maken. Nadat we nog een stukje tonijn delen, gaan we naar de kamer om hier een blog te typen en nog een biertje te drinken. Morgen gaan we alweer op pad naar onze laatste bestemming hier en hoeven we dus niet heel vroeg op. Maar aangezien we al 2,5 week voor 8u00 wakker zijn, verwachten we dit morgen ook wel weer. We zullen het zien.

@ Theo & Ria: We genieten nog steeds elke dag volop, maar het blijft fijn dat jullie gezellig met ons meegenieten.